Nięch będzie w dziale humor, tylko, że nie wiem czy to jest smieszne.

englishrussia.com/?p=315

Jak już o Rosji, to odrobinka historii kraju:

wiadomosci.onet.pl/1467390,11,item.html

Wiadomo kto jest Pierwszą Damą.

Szlak turystyczny w chinach.......

Boskie:-)

www.smog.pl/wideo/6757/o_czym_bedzie_pila_4/

Trochę długie, ale warto

bear.com.pl/~bear/

=>Filip
Masz coś w temacie wiatru?
pozdr

W Tatrach jest 43 cm śniegu!

A Lepper...

ANALIZA WIERSZY
1.
UJEBAŁA MISIA PSZCZOŁA.
"OCH TY KURWO!" - MISIU WOŁA.
"ZA TE MĘKI, ZA TE BÓLE,
ROZPIERDOLĘ WSZYSTKIE ULE!"

Analiza.
Jest to wiersz w formie fraszki. Traktuje on o cholerycznym misiu,
który, domyśleć się można, szukał pożywienia w pszczelim ulu.
Dosadność, z jaką miś wyzwał pszczołę od prostytutki, szczerze
ukazuje jego ból i smutek. Obietnica zemsty jest wyrażona dobitnie i
groźnie. Każe nam przypuszczać,że niechybnie zostanie spełniona, mimo że jest niewspółmierna do uczynku, jaki popełniła pszczoła. Śmierć wielu tysięcy pszczół jest nie podlegającym dyskusji mordem, który kontrastuje z czynem pszczoły. Wiersz ukazuje władzę silniejszego, któremu nie warto wchodzić w drogę. Trudno pogodzić się z przesłaniem tego wiersza, jednakże ukazuje ono nam trudną prawdę o tym, że często siła i przemoc zwycięża nad rozsądkiem.

2.
"PTASZEK SOBIE FRUNIE Z DALA,
W GÓRZE SŁOŃCE ZAPIERDALA,
ŻABA DUPĘ W WODZIE MOCZY.
KURWA! CO ZA DZIEŃ UROCZY!"

Analiza.
Wiersz jednozwrotkowy, czterowersowy z rymem sylabowym, z
równomiernie rozłożonym akcentem. Podmiot liryczny wyraża swoje głębokie zadowolenie z otaczającego go świata, przepełnia go kwitnący
stoicyzm, szczęście, które człowiekowi żyjącemu we współczesnym zamęcie może dać tylko otaczająca przyroda. Dla podmiotu lirycznego nawet zanurzona w błękicie wody dupa żaby jest pretekstem do euforii. Zapierdalające inne stworzenia sugerują wczesne lato, kiedy świat zwierzęcy obudził się z otchłani zimy. Puenta liryku jest jednoznaczna i łatwo odczytywalna. JA liryczne personifikuje słońce. W słowie
"zapierdala" oddaje szybkość i złożoność ruchu słońca, które przecież nie jest istotą ludzką i nie może "zapierdalać" senso stricte. Uwagę zwraca użycie wulgaryzmów, których znajomość świadczy o głęboko ludowych korzeniach poety, jego głębokiej więzi ze społeczeństwem. W moim rozumieniu autor chciał się tym utworem odwdzięczyć środowisku, z którego wyrósł za poświęcenie i trud włożony w zapewnienie mu należytego wykształcenia. Szkoda, że tak mało w dzisiejszej poezji wierszy o tak pogodnym nastroju!