HFM

Zalałem laptop. Wstyd się przyznać, ale pisałem tekst tak nudny, że sam usnąłem. Opadające bezwładnie czoło potrąciło szklankę i dalej zadziałała fizyka. Zatankowałem swojego leciwego przyjaciela do pełna, tak że przez złącza wylewał się ciemny i gęsty sok porzeczkowy.

W poprzednim miesiącu dostało się polskim producentom sprzętu grającego. Gorzkie słowa pisałem rozdarty wewnętrznie, bo zawsze starałem się wspierać rodzime firmy. Choćby dlatego, że podobne zjawisko obserwowałem w specjalistycznych pismach niemieckich, brytyjskich czy francuskich. Uważałem wręcz, że to mój obowiązek.

Tegoroczne Audio Show było, jak zwykle, największe, najlepsze i w ogóle strach pomyśleć, co się będzie działo za pięć lat. Posłuchałem tego i owego. Niektóre rzeczy przyciągnęły moją uwagę, co się zdarza coraz rzadziej. Człowiek im starszy, tym robi się bardziej wybredny i trudniej mu dogodzić.

O tym, że ludzie listy piszą i jak, było miesiąc temu. Teraz będzie o listach do redakcji. A przychodzi ich sporo, mimo że z kopertą i znaczkiem nie ma to już nic wspólnego.

Wyobraźcie sobie sytuację: jecie obiad i wyjątkowo Wam smakuje. W dodatku potrawy wyglądają na tyle oryginalnie, że czujecie potrzebę podzielenia się z innymi zachwytem. Wyciągacie aparat, ustawiacie lampę błyskową i robicie całą rolkę zdjęć. Potem wywołujecie je, po kilkadziesiąt odbitek, pakujecie w koperty i wysyłacie znajomym, rodzinie, a także wrogom – niech zazdroszczą. Jak Wam się podoba?