HFM

Japońska technologia nie ma sobie równych, ale japońskie dążenie do perfekcji to już próba uzyskania 500% zawartości cukru w cukrze. A wszystko to przez kaizen.

Termin kaizen (dosłownie: lepszy sposób) tłumaczy się jako ciągłe doskonalenie. Istotą tej strategii (w odróżnieniu od strategii innowacji, czyli poszukiwania nowego sposobu) jest koncentracja na małych, ale kumulujących się ulepszeniach. Najprawdopodobniej pod japońskim słońcem nie ma takiej rzeczy, której nie dałoby się poprawić.
Wydawało się, że wysoko oceniana E-450 to szczyt możliwości Accuphase’a w klasie AB. Nic bardziej mylnego. Dzięki kaizen pojawił się kolejny szczebel w ewolucyjnej drabinie – model E-460.

Do niedawna szczytowym modelem w katalogu ModWright Instruments była stereofoniczna końcówka mocy KWA 150. Ostatnio pojawiła się jej udoskonalona wersja, opatrzona dopiskiem Signature Edition.

Szef amerykańskiej manufaktury – Dan Wright – oraz projektant obwodów elektronicznych – Alan Kimmel – na poszukiwanie sposobów poprawy brzmienia poświęcili dwa lata. Jako że wersja bazowa udała się nadspodziewanie, panowie mieli twardy orzech do zgryzienia.
KWA 150 wprowadzono na rynek w 2009 roku.

Naim to jedna z najbardziej kontrowersyjnych firm świata hi-fi. Zawsze podążał własną drogą, tak jakby wokół nie było konkurencji. Nie wzorował się na niczyich rozwiązaniach. Można nawet odnieść wrażenie, że chciał być od nich jak najdalej.

Sprzęt Naima od początku różnił się od urządzeń innych wytwórni. Proporcje obudów w zasadzie uniemożliwiały ustawienie go w typowej szafce. Wzmacniacze gabarytami nasuwały skojarzenia z systemami midi, a na dodatek wyglądały jak siedem nieszczęść. Pokrętła przypominały programatory od pralek, z tą różnicą, że były od nich bardziej toporne. W dodatku obudowy miały dziwną przypadłość – cofnięty panel przedni z plastiku. Wokół niego wystawały cztery pozostałe ścianki, tym razem metalowe. Ten widok trudno było uznać za imponujący i każdy nabywca musiał uwzględnić, że koledzy pomyślą, iż „radyjko” wyciągnął ze strychu. Mimo to Nait okazał się hitem, podobnie jak kolejne urządzenia z Salisbury.

Co łączy koło Deminga i rybią ość Ishikawy z monoblokami Air Tight? Nie chodzi o żaden pojazd czy wymyślną azjatycką potrawę. Wspólnym mianownikiem jest wysoka jakość.

Dlaczego wspominam o Demingu i Ishikawie? Z prostej przyczyny – obaj mieli bezpośredni wpływ na japońskie normy, system zarządzania jakością i to właśnie dzięki ich metodom japońska jakość oznacza dziś najwyższy poziom, kwintesencję staranności, precyzji wykonania, doboru materiałów i dbałości o szczegóły.

Skandynawia to kraina fiordów, łososi, klocków Lego i, oczywiście, Primare'a. Co prawda marka nie odniosła takiego sukcesu jak rozpoznawalne na całym świecie popularne produkty, ale i tak na trwałe wpisała się w rynek hi-fi i audiofilskie umysły.

Urządzenia Primare’a to prostota formy i elegancja wzornictwa z dużą dawką funkcjonalności. Recenzowany dziś wzmacniacz zintegrowany I32 wyglądem nawiązuje do pozostałych modeli tej firmy; z jedną różnicą. Regulator głośności i selektor źródeł zamieniono miejscami w porównaniu z poprzednimi generacjami. Rozwiązanie trochę niewygodne, bo zamiast zmiany głośności zdarzyło mi się parokrotnie przełączyć źródło. Można się przyzwyczaić, ale modyfikacja wydaje się zbędna.