HFM

Kondo to butikowa japońska manufaktura, specjalizująca się w wytwarzaniu wzmacniaczy, komponentów do ich budowy oraz okablowania. W niewielkim katalogu dominują końcówki mocy, ale znajdziemy tu również przedwzmacniacze liniowe i phono oraz kilka innych urządzeń.

W ciągu swojej historii firma przeszła od zupełnej niszowości i rozpoznawalności ograniczonej do Kraju Kwitnącej Wiśni, przez owocną współpracę z jej światowym promotorem – Peterem Qvortrupem, aż po burzliwe rozstanie i rozpoczęcie zupełnie nowego etapu działalności. Mimo że w wyniku sporu utraciła prawo do używania swej pierwotnej nazwy – Audio Note – wszędzie poza Japonią, to odzyskała niezależność. Aktualnie na rynkach międzynarodowych funkcjonuje pod marką Kondo, pochodzącą od nazwiska Hiroyasu Kondo – jej założyciela i głównego konstruktora. W 2006 roku pan Kondo zmarł, przekazując kierownictwo firmy i misję kontynuowania myśli twórczej swemu uczniowi i następcy, Masakiemu Ashizawie.

Zawsze uważałem, że ciężkim i solidnym obudowom Audioneta nic nie zaszkodzi – nawet upadek z pierwszego piętra. Ponieważ kilka razy wyraziłem to przypuszczenie na głos, a mieszkałem właśnie na pierwszym piętrze, nie wiedzieć czemu, nie dostawałem do testów urządzeń tej marki. Aż do dziś.

Wprawdzie po przeprowadzce do parterowego budynku nie mogę już brutalnie sprawdzić odporności berlińskich urządzeń na uszkodzenia, ale uznanie dla solidności ich wykonania pozostało. Wystarczy zresztą rzut oka na bohatera dzisiejszego testu – topowy wzmacniacz zintegrowany Watt. O takich przedmiotach Amerykanie mawiają: „made to last”, co oznacza: zbudowane, by trwać.

W konkursie na urządzenie wyglądające najbardziej retro Electrocompaniet miałby zapewne duże szanse na wygraną. Charakterystyczna szybka z pleksiglasu, okraszona złotymi przyciskami, przywodzi na myśl dawne odbiorniki radiowe, a nazwa firmy, dumnie wyeksponowana na przedniej ściance, przenosi nas do „prądotwórczej” epoki Tesli i Edisona. A przecież to tylko pozory…

W rzeczywistości Electrocompaniet nie zasypia gruszek w popiele i nadąża za najnowszymi tendencjami. Firma, kojarzona przez dekady z wysokiej jakości wzmacniaczami, od kilku lat śmiało sobie poczyna w dziedzinie cyfrowego i bezprzewodowego przetwarzania sygnału. Obok legendarnych już końcówek mocy, takich jak Nemo, w katalogu zdążyły się rozgościć przetworniki c/a, odtwarzacze multimedialne i streamery. Pojawiła się też zupełnie nowa seria produktów o wspólnej nazwie EC Living, która wyglądem i funkcjonalnością tkwi już mocno w XXI wieku. Ma też wiele wspólnego z bohaterem naszego testu.

Firma Dan D’Agostino należy do bardzo młodych – powstała w 2011 roku. Swój prestiż buduje więc nie na tradycji, której jeszcze nie ma, lecz na nazwisku swego założyciela i szefa. Daniel D’Agostino jest jednym z niekwestionowanych królów hi-endu. Zasłynął jako twórca potęgi Krella.

W 2009 roku seria zawirowań biznesowych skłoniła Dana do podjęcia decyzji o opuszczeniu macierzystej firmy i rozpoczęciu wszystkiego od nowa. Ogromną przewagę miał już na starcie. Po pierwsze, wiedział czego chce; po drugie – wiedział, jak to osiągnąć, a po trzecie – miał pewność, że będzie to niezwykłe. Wystarczyło wprowadzić pomysł w życie. Z perspektywy zaledwie kilku lat widać, że mu się udało.
Aktualnie Dan D’Agostino to jedna z bardziej rozpoznawalnych marek amerykańskiego hi-endu, a jeśli brać pod uwagę tylko wzornictwo, to trudno będzie znaleźć bardziej charyzmatycznego konkurenta. Urządzenia serii Momentum to prawdziwe perły w tej, i tak luksusowej, branży. Seria Progression zajmuje w katalogu drugie miejsce od góry. Uzupełnia ofertę o modele świeże, również piękne, a przy tym wyraźnie tańsze. Po niedawnym odsłuchu przedwzmacniacza Progression Preamplifier przyszedł czas na stereofoniczną końcówkę mocy.

Firmę Parasound założył w 1981 roku Richard Schram. Jego ulubionymi modelami są monobloki JC 1 i przedwzmacniacz stereo JC 2 BP. Oba zaprojektował John Curl, który w firmie zajmował się obwodami analogowymi.

John Curl to wyjątkowo ciekawa postać. Z Parasoundem współpracuje od 1989 roku, ale jego kariera zaczęła się znacznie wcześniej. Jest znany m.in. z przedwzmacniacza JC-2, opracowanego dla Marka Levinsona i produkowanego w latach 1974-1977. Spod jego ręki wyszedł także bateryjny preamp korekcyjny Headamp, zaprojektowany dla gramofonowego specjalisty SOTA, hard-core’owy przedwzmacniacz Dennesen JC-80, w formie dwóch monobloków i zewnętrznego zasilacza, oraz korekcyjny preamp Vendetta Research, własnej marki Curla. Tego ostatniego powstało około 200 sztuk.