HFM

W wakacyjnym numerze „Hi-Fi i Muzyki” („HFiM” 7-8/2018) ukazała się recenzja zintegrowanego wzmacniacza Vincent SV-237MK. Teraz na warsztat trafił zestaw, złożony z preampu oraz stereofonicznej końcówki mocy. Nie jest to jednak dzielona wersja wspomnianej integry.

Wprawdzie nie wszystko złoto, co się świeci, ale jeśli coś się świeci na złoto z dodatkiem czarnego akrylu, to może być tylko MBL. Wcielenie luksusu, niemiecka „Spitzenklasse” i obietnica brzmienia równie ekskluzywnego, jak samo opakowanie.

Skoro o luksusie mowa – w internecie można obejrzeć film ilustrujący proces produkcji najnowszych modeli Rolls-Royce’a. W przypominającej sterylne laboratorium hali uwijają się panowie w bawełnianych rękawiczkach. Dopieszczają tapicerkę, montują drewniane i chromowane elementy, a na końcu organoleptycznie oceniają jakość łączeń i fakturę materiałów. Oglądamy nie tyle powstawanie samochodu, co dzieła sztuki inżynierskiej.
Przypuszczam, że w berlińskiej fabryce MBL-a proces ten może przebiegać bardzo podobnie, jeśli nie identycznie. Dobitnie świadczy o tym sam produkt, którego jakości wykonania i osiągów wręcz nie wypada komentować. Tak jak w przypadku brytyjskiej limuzyny, są one nieodłączną częścią firmowego pakietu.
MBL-a z Rolls-Royce’em łączy jeszcze jedno – ich superluksusowe wzornictwo wcale nie musi się wszystkim podobać. Są klienci, którzy wyżej cenią sobie wysmakowany minimalizm i dyskretną elegancję niż ociekającą złotem i chromami ostentację. I doskonale ich rozumiem, ponieważ sam do nich należę.

Bieg szwajcarskiej rzeki Aare na odcinku pomiędzy jeziorem Bielersee a miastem Brugg ma kształt do złudzenia przypominający wykres pasma przenoszenia dobrego sprzętu hi-fi. To coś w rodzaju linii łamanej, ale wychylającej się tylko w niewielkim zakresie względem umownej prostej. Nad rzeką Aare leży miasteczko Dulliken. Tam z kolei mieści się siedziba firmy Spemot, w której produkowane są urządzenia elektroniczne sygnowane marką Soulution. Czyż kształt biegu Aare może więc być przypadkowy?

Firmy Soulution przedstawiać raczej nie trzeba. Jej nowej serii zapewne też, a przynajmniej nie czytelnikom „Hi-Fi i Muzyki”. Po teście stereofonicznej końcówki mocy 311 („HFiM” 6/2018) przyszła pora na przedwzmacniacz 325.

Niemiecką markę Vincent Audio stworzył w 1995 roku Uwe Bartel, współwłaściciel Sintron Vertriebs z Iffezheim, firmy dystrybuującej i produkującej sprzęt hi-fi. Recepta na sukces była prosta: bardzo dobry dźwięk w przystępnej cenie.

Aby osiągnąć ten cel, nadzorowany przez Bartela dział badawczo-rozwojowy zajął się konstruowaniem urządzeń, natomiast ich wykonanie zlecano w Chinach. Dziś to codzienność, jednak blisko trzy dekady temu niewiele europejskich firm decydowało się na taki krok.

Kondo to butikowa japońska manufaktura, specjalizująca się w wytwarzaniu wzmacniaczy, komponentów do ich budowy oraz okablowania. W niewielkim katalogu dominują końcówki mocy, ale znajdziemy tu również przedwzmacniacze liniowe i phono oraz kilka innych urządzeń.

W ciągu swojej historii firma przeszła od zupełnej niszowości i rozpoznawalności ograniczonej do Kraju Kwitnącej Wiśni, przez owocną współpracę z jej światowym promotorem – Peterem Qvortrupem, aż po burzliwe rozstanie i rozpoczęcie zupełnie nowego etapu działalności. Mimo że w wyniku sporu utraciła prawo do używania swej pierwotnej nazwy – Audio Note – wszędzie poza Japonią, to odzyskała niezależność. Aktualnie na rynkach międzynarodowych funkcjonuje pod marką Kondo, pochodzącą od nazwiska Hiroyasu Kondo – jej założyciela i głównego konstruktora. W 2006 roku pan Kondo zmarł, przekazując kierownictwo firmy i misję kontynuowania myśli twórczej swemu uczniowi i następcy, Masakiemu Ashizawie.