Víkingur Ólafsson - Johann Sebastian Bach
- Kategoria: Klasyka
Deutsche Grammophon 2018
Muzyka: 
Realizacja:
Kiedy na tych łamach zachwyciliśmy się poprzednią płytą Víkingura Ólafssona z muzyką Glassa, a słynny Tommassini z „New York Timesa” okrzyknął go „islandzkim Glennem Gouldem”, rodzimi żółciopędni melomani, znając jedynie nazwisko pianisty, zastanawiali się, czy będzie śmierdzieć rybą i odradzali kupno biletu na koncert podczas Szalonych Dni Muzyki… Najnowszy album Ólafssona potwierdza, że mamy do czynienia z nietuzinkową osobowością. To przede wszystkim artysta świadomy swoich wyborów, a jego esej w książeczce to fascynująca lektura. Ólafsson widzi w Bachu nauczyciela, który uczy pianistę, jak być swym własnym nauczycielem. Bach daje wolność. Sposób grania Bacha świadczy o tym, co dany pianista wie o muzyce w ogóle i jak ją traktuje. Każdy jego utwór, każde preludium czy fuga, to opowieść o czymś. Dlatego Ólafsson lubi grać pojedyncze miniatury zamiast całych cykli. Poznawanie klasycznych nagrań uświadomiło mu, że nie istnieje jedna, kanoniczna prawda o Bachu. Postanowił ułożyć recital płytowy, którym zbuduje współczesny i bardzo osobisty portret Jana Sebastiana: 35 utworów, w tym siedem transkrypcji. Interpretację Ólafssona określają słowa: powściągliwość, spokój, refleksja i ciepło. Skala dynamiki jest ograniczona; w artykulacji dominuje konsekwentne portato. Kontrapunkt rozumie pianista nie jako trudne zadanie techniczne, lecz jako żywy, wieloplanowy dialog głosów. Wyśmienicie przygotowany fortepian i akustyka nagrania wspierają wizję Ólafssona.
Hanna Milewska
Źródło: HFiM 01/2019
