Gil Shaham /Adele Anthony
Gothenburg Symphony Orchestra / Neeme Järvi
Deutsche Grammophon 2017, reedycja płyty z roku 1999
Muzyka: 
Realizacja:
W świecie melomanów trwa umiarkowana dyskusja o właściwej klasyfikacji twórczości estońskiego kompozytora Arvo Pärta. Jednak bez dwóch zdań jest to muzyka, która porusza. Jedni podciągają ją pod minimalizm, inni doszukują się czegoś bardziej uniwersalnego. Co by jednak nie mówić – zasługuje na uwagę. Szczególnie w takim wykonaniu. Skrzypek Gil Shaham, firmujący nagrania z 1999 roku, jest kojarzony z niemal obrazoburczą interpretacją „Czterech pór roku” Vivaldiego. W roku 1995 podzielił świat na zwolenników i przeciwników nowego, szalonego i wręcz czadowego podejścia do barokowego dzieła, grając je tak dynamicznie, a zarazem dokładnie, że trudno było po tym słuchać innych wersji. Z czasem publiczna recepcja jego postaci złagodniała. Stał się, zwyczajnie, jednym z najważniejszych współczesnych skrzypków. Dlatego jego obecność na omawianym wydawnictwie obie strony nobilituje, choć Shaham na front wychodzi jedynie w kompozycji „Fratres”. W utworze „Tabula rasa” pierwsze skrzypce oddaje żonie – Adele Anthony. Sam, schodząc na drugi plan, udowadnia, że wie, czym w muzyce jest równowaga i że nie zawsze to on musi być gwiazdą. Zamykająca wydawnictwo „Symphony No. 3” to najmniej medytacyjny, ale najbardziej monumentalny ze wszystkich utworów. Stanowi znakomite uzupełnienie dwóch pierwszych oraz dowód na wielowymiarowość twórczości Pärta. Płytę wydano na 180-gramowym winylu, opakowanym w pojedynczą, ale grubą kopertę. Szczegółowy opis wydawnictwa umieszczono na tylnej okładce
Michał Dziadosz
Źródło: HFiM 11/2017
