HFM

artykulylista3

 

Krzysztof Baculewski - Utwory na orkiestrę

114-116 11 2010 KrzysztofBaculewski

Jadwiga Rappé (alt)
Orkiestra Opery i Filharmonii Podlaskiej/ Szymon Bywalec
Dux 2010

Interpretacja: k4
Realizacja: k4

Krzysztof Baculewski, zaliczany do tzw. Pokolenia Stalowej Woli, przez stan wojenny nie zdążył zadebiutować na festiwalu w tym mieście. „Ground”, napisany na odwołany festiwal, otwiera omawianą tu płytę.
Wśród utworów orkiestrowych z lat 1981-2009 znalazły się jeszcze „A Walking Shadow” (podobnie jak „Ground” – rodzaj fantazji orkiestrowej), kantata „Les Adieux” i „Concerto per Orchestra”. Wspólny mianownik dla tych dzieł? Iście barokowe bogactwo pomysłów. Tak, barokowe, bowiem do ulubionych instrumentów Baculewskiego należy klawesyn.
Typ wyobraźni kompozytora można określić jako literacki. Konstrukcję muzyki opiera on na fundamencie narracji, na czerpaniu inspiracji z klasyki dramatu (tytuł „A Walking Shadow” to cytat z „Makbeta”) i liryki (na „Les Adieux” składają się wiersze poetów francuskich, ze świetną dykcją i zrozumieniem zinterpretowane przez Jadwigę Rappé). Baculewski perfekcyjnie opanował warsztat, dzięki czemu potrafi sugestywnie zilustrować stany wewnętrzne (alienacja i depresja bohatera „Groundu”) oraz historię z dreszczykiem („Concerto” mogłoby być ścieżką dźwiękową np. „Labiryntu Fauna”; brawa dla białostockiej orkiestry). Lubi inkrustować tkankę utworów dźwiękowymi smaczkami (akord mahlerowski, marimbafon, dzwony). Mistrzostwo twórczego eklektyzmu i artyzmu zarazem osiąga Baculewski w „Les Adieux”. Tu każda pieśń ma inny klimat, rytm, instrumentację. Verlainowska „Chanson d’automne” zamienia się w szalony, pijany walc.

Autor: Hanna Milewska
Źródło: HFiM 11/2010

Pobierz ten artykuł jako PDF