DUX 2022
Muzyka:
Realizacja:
Luciano Berio zaliczał transkrypcje do muzycznych „przekładów” – ekwiwalentów danej treści muzycznej, wyrażonych przez inną obsadę wykonawczą lub formę. Wojciech Fudala i Michał Rot wolą nazywać zjawisko transkrypcji „transfiguracją”, czyli przeobrażeniem. W tym ujęciu muzyka staje się jakby żywym podmiotem, który przybiera inną postać, a demiurgiem tej przemiany jest aranżer – artysta o wielkiej wyobraźni słuchowej i warsztatowej biegłości. Cechy perfekcyjnej transfiguracji dostrzegli Fudala i Rot w transkrypcji Sonaty na skrzypce i fortepian op. 9 Karola Szymanowskiego, której wiolonczelową wersję opracował Kazimierz Wiłkomirski. Idąc tym tropem, znaleźli ciekawe wiolonczelowe transfiguracje utworów Ernesta Blocha (Nigun ze suity „Baal Shem”) i Rebekki Clarke (Sonata na altówkę, opcjonalnie wiolonczelę i fortepian). Jednak na prezentowanym albumie najciekawsze wydają się transkrypcje autorstwa Wojciecha Fudali. Jako wiolonczelista zna on doskonale możliwości instrumentu, którego brzmienie i skala nasuwają skojarzenia z głosem ludzkim, od basu do sopranu. Co więcej, technika gry umożliwia też naśladowanie śpiewu w duecie. Fudala przełożył na wiolonczelę najbardziej znany fragment opery „Król Roger” Szymanowskiego, czyli „Kołysankę Roksany”, oraz pieśń Clarke „The Cloth of Heaven”, skomponowaną około 1912 roku. Dwukrotny majstersztyk transfiguracji zachwyca nie tylko linią wiolonczeli, lecz także misterną partią fortepianu. Wyśmienita interpretacja kongenialnych przekładów muzycznych.
Hanna Milewska
Hi-Fi i Muzyka - 6/2024