ECM 2022
Muzyka:Realizacja:
Siostry Gazzana – Natascia (skrzypaczka) i Raffaella (pianistka) – są wybitnymi przedstawicielkami średniego pokolenia włoskich instrumentalistów. Występują zarówno solo, jak i w rodzinnym duecie. Oprócz muzycznego, odebrały staranne wykształcenie humanistyczne; studiowały historię sztuki, literaturę włoską i muzykologię. Otwartość na nowe wyzwania sprawia, że ich repertuar zawiera utwory od baroku po współczesność i wciąż się poszerza, zwłaszcza że wielu kompozytorów dedykuje im swoje dzieła. Tak też jest w przypadku Tõnu Kõrvitsa (ur. 1968), twórcy z Estonii, który z myślą o siostrach Gazzana napisał „Notturni” (2014) i suitę „Stalker” (2017). Aby stworzyć program na pełną płytę, Włoszki „otuliły” kompozycje Kõrvitsa sonatami Schumanna (nr 1 a-moll) i Griega (nr 3 c-moll). Eklektyzm? O nie! Spójna klimatycznie całość, jak zawsze w przypadku produkcji ECM. „Stalker” nawiązuje do filmu Andrieja Tarkowskiego. Kõrvits przedstawia muzyczny ślad swojej percepcji filmu. To mało nut i szukanie sensu pomiędzy wybrzmiewającymi dźwiękami, zaś finałowa część („Wodospad”) przywodzi na myśl „Źródło Aretuzy” Szymanowskiego. Somnambuliczne „Notturni” zachwycają użyciem flażoletów. Na tle ascetycznie-mistycznego Kõrvitsa utwory Schumana i Griega obficie dokarmiają słuchacza gęstą, ekspresyjną fakturą. Te dwa światy tworzą organiczną całość, tak jak jednym organizmem są dwie perfekcyjnie rozumiejące się, subtelne acz pełne energii, uduchowione siostry Gazzana.
Hanna Milewska