Marcin Wasilewski Trio - Live
- Kategoria: Jazz
ECM 2018
Muzyka: 
Realizacja: 
Do tej pory wyglądało to tak: słuchacz szedł na koncert tria Marcina Wasilewskiego, bo słynny zespół – ze Stańką grali, doceniają ich w Europie, a poza tym akurat przyjechali na nasz festiwal czy do klubu. Jak już tam trafił, to z reguły mu się podobało, bo rzeczywiście dobrze grają. No, a skoro mu się podobało, to szedł do sklepu albo zamawiał przez internet płytę. Kiedy miał ją już w ręce i trafiała do odtwarzacza (czy na talerz gramofonu), okazywało się, że to nie ta muzyka! Słuchacz obracał krążek kilka razy. Wczytywał się w informacje na okładce, a tam jak byk stało: „Marcin Wasilewski Trio”. Ale muzyka jakaś inna – bardziej stonowana, refleksyjna, melancholijna; zamiast potupać, to prędzej przy tym kobitę posadzić i świece zapalić… Faktycznie, studyjne albumy Marcina Wasilewskiego, Sławka Kurkiewicza i Michała Miśkiewicza, wydawane przez ECM, nie do końca oddawały dramaturgię ich występów na żywo. Wpisywały się za to doskonale w dźwiękową formułę „najpiękniejszego brzmienia powyżej ciszy” Manfreda Eichera. Tym razem jest inaczej! „Live” to zapis koncertu w Antwerpii z 2016 roku. W repertuarze mamy kilka z najmocniejszych punktów programu grupy, m.in. połączone tematy „Spark of Life” i „Sudovian Dance”, „Message in the Bottle” The Police czy „Austin”. Wszystko śmiga jak dobrze naoliwiona maszyneria. Zespół daje z siebie wszystko. Powoli, ale nieubłaganie się rozpędza, osiągając poziom niemal frenezji. Nie brakuje solowych improwizacji wszystkich muzyków – nie przeszkadza to jednak ogólnej dramaturgii. Świetna płyta.
Marek Romański
Źródło: HFiM 09/2019
Danielsson – Fresu Summerwind
- Kategoria: Jazz
ACT Music 2019
Muzyka:
Realizacja:
Oryginalny duet tworzą włoski trębacz Paolo Fresu i szwedzki basista Lars Danielsson. Zwłaszcza drugi muzyk jest w Polsce dobrze znany; wielokrotnie u nas koncertował i często współpracował z Leszkiem Możdżerem. Tytuł „Summerwind” płyta zawdzięcza prawdopodobnie doborowi materiału oraz lekkości, z jaką został wykonany. Na album składają się zarówno kompozycje autorskie, jak i standardy (m.in. temat Krzysztofa Komedy „Sleep Safe And Warm” z filmu „Dziecko Rosemary”). Nie zabrakło też klasyki, w postaci kompozycji Bacha. Wszystkie utwory zostały przedstawione w oszczędnej oprawie, a mimo to muzykom udaje się zgrabnie wypełnić dźwiękową przestrzeń. „Mniej nut może zadziałać skuteczniej niż wiele” – głosi komentarz w książeczce. Trudno się z tym nie zgodzić. Wirtuozi grają fantastycznie. Brzmią razem tak, że inne instrumenty wydają się niepotrzebne. Chwilami tylko robi się trochę smętnie. Ale jeżeli pełen zadumy, nieco melancholijny klimat komuś nie przeszkadza, to gorąco tę płytę polecam.
Grzegorz Walenda
Źródło: HFiM 09/2019
Daniel García Trio - Travesuras
- Kategoria: Jazz
ACT Music 2019
Muzyka:
Realizacja:
„Flameno i jazz to bracia” – twierdzi bohater płyty, hiszpański pianista Daniel García. To wykonawca jeszcze młody (36 lat), ale już doświadczony. Do studiów w renomowanej uczelni Berklee College of Music w Bostonie zainspirował go słynny Danilo Pérez. Później miał okazję współpracować z takimi mistrzami muzyki improwizowanej, jak Arturo Sandoval, Greg Osby czy Javier Colina. Jego kompozycje opierają się głównie na tradycyjnej muzyce hiszpańskiej, ale pojawiają się w nich także elementy religijnych śpiewów chóralnych, których artysta słuchał w dzieciństwie, oraz rytmy afrykańskie. García uważa, że te ostatnie wykazują wiele cech wspólnych z muzyką jego kraju. Powyższe wpływy można odnaleźć na albumie „Travesuras”. Tytuł oznacza żarty lub psoty. Daniel García chce nas bawić łączeniem gatunków, ale do warsztatu wykonawczego podchodzi poważnie. Otrzymujemy więc muzykę latynoską z dodatkami, przedstawioną perfekcyjnie, w typowo jazzowej oprawie. W improwizacjach na pierwszym planie znajduje się García, ale udane solówki grają też akompaniujący mu muzycy – Reinier Elizarde (kontrabas), Michael Olivera (perkusja) i Jorge Pardo (flet). Warto posłuchać.
Grzegorz Walenda
Źródło: HFiM 09/2019
Stanisław Soyka - Muzyka i słowa
- Kategoria: Jazz
Universal Music Poland 2019
Muzyka: 
Realizacja:
„Kochajcie mnie takiego, jakim jestem” – tak można odczytać przesłanie najnowszego albumu Stanisława Soyki – pierwszego w pełni autorskiego krążka, zarejestrowanego przez wokalistę po 15 latach przerwy. Gdy artysta z dorobkiem realizuje podobny pomysł, recenzenci zwykle piszą, że osiągnął etap, kiedy nie musi już niczego udowadniać. To sformułowanie pasuje do płyty Soyki jak ulał. Artysta, kończący w 2019 roku 60 lat, napracował się w życiu. Śpiewał jazz, soul, pop, bluesa, songi religijne, muzykę z tekstami Szekspira, Miłosza, Leśmiana. Teraz uznał, że przyszedł czas, by powiedzieć coś osobistego, coś od siebie, a przy tym lekkiego i skierowanego do szerokiego odbiorcy. W zestawie znalazły się dwa krążki z identycznym repertuarem i bardzo podobnymi interpretacjami. Na pierwszy wszedł materiał nagrany w studiu; drugi zawiera fragmenty koncertów wokalisty i jego zespołu. Teksty („Damy radę tato, wszystko idzie dobrze, jesteśmy w rozpędzie, rozpęd jest aż miło”) – no cóż, mogło być lepiej. Z muzyką jest podobnie – większość utworów to miłe, folkowe, lekko jazzujące piosenki, które wpadają jednym uchem, wypadają drugim i niewiele po nich pozostaje. Na tym tle wyróżniają się dwie kompozycje: „Nie ma ich” (poświęcony polskim Żydom) oraz „Wielka rzeka” – wyciszony, kameralny (tylko wokal i piano) kawałek z niezłym tekstem.
Bogdan Chmura
Źródło: HFiM 07-08/2019
Aga Zaryan - High & Low
- Kategoria: Jazz
Warner Music Poland 2018
Muzyka:
Realizacja:
Na okładce najnowszego albumu Aga Zaryan pisze, że jest on podsumowaniem jej doświadczeń życiowych ostatnich lat; zainteresowanych szczegółami odsyła do własnych, napisanych po angielsku tekstów. Na „High & Low” znalazły się kompozycje autorstwa wokalistki, muzyków jazzowych (m.in. Marcina Wasilewskiego, Michała Tokaja, Darka Oleszkiewicza) oraz tematy Paula Simona, Carli Bley i Steviego Wondera. Ten zróżnicowany stylistycznie repertuar (jazz, różne odmiany popu, bossa nova, ethnic, soul) został zaaranżowany przez pianistę, kompozytora i współproducenta albumu Michała Tokaja. Trzeba przyznać, że wykonał on kawał świetnej roboty – aranże to jeden z głównych atutów tego wydawnictwa. Najbardziej jazzowym utworem jest tytułowy „High & Low”. Mamy tu skomplikowaną, pełną chromatyki linię wokalu, realizowaną bezbłędnie przez Zaryan, zaawansowaną harmonię, ciekawe partie dęciaków i niezłe solo gitary. Podobał mi się też klimatyczny „Proof ”, z miłą kantyleną i miękko brzmiącymi chórkami. Hitem jest na pewno „A Story From Tram” – wyrazisty soulowy kawałek, prawdziwy „protest song”, którego tekst nawiązuje do aktualnej sytuacji w Polsce („Listen to Radio Mary”). To muzyka dynamiczna, z charakterem, zupełnie różna od reszty repertuaru; w nieco w podobnej stylistyce utrzymany jest, następujący po nim, „Boo To You Too”. Album chwilami nierówny („Turn Me On”), ale z pewnością wart polecenia.
Bogdan Chmura
Źródło: HFiM 07-08/2019
Włodek Pawlik Trio - Pawlik/Moniuszko
- Kategoria: Jazz
Polskie Radio 2019
Muzyka:
Realizacja:
Mamy rok Moniuszki, więc moniuszkowskich projektów pojawi się sporo i nie wszystkie będą nam potrzebne. Jednak akurat Włodkowi Pawlikowi nie zarzucałbym koniunkturalizmu. Romantyzm nie był mu obcy, zarówno jeżeli chodzi o język muzyczny, jak i ideologię. Warto przypomnieć choćby album „Anhelli” z 2006 roku (za który otrzymał Fryderyka), osnuty na poemacie Słowackiego. A co do romantyzmu języka, jest on obecny praktycznie na wszystkich płytach naszego jedynego laureata Grammy wśród jazzmanów. Pawlik potraktował tematy Moniuszki, zarówno arie operowe, jak i pieśni, jak standardy jazzowe. Podszedł do nich z szacunkiem i melodie łatwo rozpoznać. A jako że każdemu Polakowi siedzą głęboko pod skórą, to nie trzeba zerkać na listę utworów, by wiedzieć, co jest grane. Tematy są rozwijane w improwizacjach, a także zreharmonizowane i zrytmizowane na jazzową modłę. Wszystko ze smakiem, lekko i nie na siłę. Zarówno wielbiciel jazzu, jak i (nie)ortodoksyjny miłośnik klasycznej tradycji powinni być usatysfakcjonowani. Liderowi towarzyszy Paweł Pańta na kontrabasie oraz młody perkusista Adam Zagórski. W lot rozumieją intencje Pawlika i idealnie wpasowują się w jego wyważone interpretacje, które cechują umiar, elegancja i szacunek dla obu muzycznych światów.
Marek Romański
Źródło: HFiM 07-08/2019
