Iro napisał: Gdzieś te słowa słyszałem, jednak nic, pustka... może tak jakoś w okolicach G. Turnau'a. lub Soyki?

Mylny trop, choć oczywiście nie mogę wykluczyć, że wyżej wymienieni też kiedyś tak zaśpiewali. Ale raczej w innym tekście, bo ten jest zdecydowanie kobiecy, o czym przesądza gramatyka (bo nie podmiot liryczny, który nawet w dość odległych czasach nie definiował na 100% płci drugiej strony*).

* A choćby "Dziś na ścianie wydrapałem łyżką twoje inicjały ... itd"

Kora.

Nie. Panie miały ze sobą tyle wspólnego, że ta jeszcze nieodgadniona w wywiadzie wygłosiła na temat Kory złośliwą uwagę.

Edytka: Przejrzałem tekst i jednak gramatyka po stronie osoby śpiewającej w pierwszej osobie jest neutralna płciowo. Jest ona jednak na pewno kobietą, a podmiot liryczny mężczyzną (na co wskazuje imię i, tym razem, gramatyka).

..już mnie "zmęczyłeś" tym wysilaniem zwojów w czasie rozleniwienia.
Ostatkiem, takim już ostatnim - wiem gdzie tą frazę słyszałem! - T. Love i Muniek w piosence "Jest super"
Tyle, że tam (i tu sprawdziłem dokładnie) w tekście jest: ..." E-moll, C-dur, A-moll, D-dur..."
Jak i to nie pasuje - to ja pasuję!

Skoro w tekście występuje "C-dur, a-moll", to nie mam wyjścia - muszę zacisnąć zęby i uznać odpowiedź (zacisnąć zęby, bo nie tę piosenkę miałem na myśli*). Wprawdzie Muniek nie jest kobietą i nawet nie udaje jej w tekście ale płci wykonawcy nie było w pytaniu. Jeszcze jednak nie będzie odpowiedzi tylko podpowiedź.

Kompozytor i współwykonawca oraz główna wykonawczyni w swoich środowiskach muzycznych (różnych ale nierozłącznych) należeli do ścisłej czołówki. I dalej są aktywni, choć wiele osób ma piosenkarce za złe, że nie skończyła kariery. Kompozytor ma swoja niszę, w której rzadko pojawiają się hejterzy (o, chyba pierwszy raz użyłem tego słowa).

*Jeżeli zajrzeć na początek tego wątku, to można zobaczyć, że niektórzy autorzy uznawali tylko te odpowiedzi, które mieli na myśli, układając zagadkę, choć inne też były poprawne.

Zagadka jest z tych, że albo się wie albo nie więc chyba już nic więcej nie da się podpowiedzieć. Jeżeli ujawnię nazwiska, to odpowiedź będzie łatwo wyguglać. Otóż słowa "C-dur, a-moll" pojawiają się w "Zdzichu" Maryli Rodowicz, a kompozytorem i wykonawcą instrumentalno-paszczowym jest Jan Ptaszyn Wróblewski. Świetna piosenka i wybitny aranż, swoja drogą, kiedy ją usłyszałem po raz pierwszy, to chyba nie doceniłem należycie.

Taka sytuacja:
Duże, znane studio nagraniowe.
Pierwsze spotkanie producenta z zespołem.
producent - "jeśli coś wam się nie podoba, powiedzcie"
członek zespołu - "Twój krawat mi się nie podoba"

Kto, gdzie, kiedy?

W pierwszym odruchu pomyślałem, że to Queen, bo wydawało mi się, że ta scena była w "Bohemian Rhapsody" (w filmie). Ale uruchomiłem pomocnika i trafiłem za pierwszym razem coś innego (porozmawiali sobie szczerze jak Jerzy z Jerzym).

No i pozamiatane jak niektórzy mawiają.
Nie podam wszakże ogólnodostępnej odpowiedzi, poczekajmy, może jeszcze ktoś inny się zasłuży "ku chwale" wątku?

P.S. ten "uruchomiony pomocnik' ...to chyba nie gugiel?!
No bo i co niby wpisać, żeby odpowiedział?


P.S.2 sprawdziłem, da się.
Następnym razem sprawdzę wcześniej...a ja niedzisiejszy, nie sądziłem, że i tak można...

Na początku będą same niewiadome, żeby trudniej było wyguglać.

Pewien zespół rockowy nagrywał album odmienny od wcześniejszych dokonań. Był tam utwór X w dawnym stylu ale jeden z muzyków postanowił skomponować koncert na orkiestrę symfoniczną, w którym sam był solistą. Kiedy dzieło przybierało ostateczne kształty studio odwiedziła pewna wielka osobistość ze świata muzyki, żeby sprawdzić co tam chłopaki mają do powiedzenia. Po wysłuchaniu utworu rockowego stwierdził, że wokalista jest niezły. O koncercie powiedział tylko, że przypomina mu to malarstwo:



Wokalista był recenzją zachwycony, natomiast reakcja autora koncertu nie jest mi znana.

Ustalenie personaliów malarki jest sprawą banalną ale jeszcze nie będzie potem z górki.

Pierwsza myśl - ELP, płyta Works vol.1

hi hi - "niezły wokalista"- Greg Lake - też pasuje.

Iro napisał: Pierwsza myśl - ELP, płyta Works vol.1

I to jest słuszna koncepcja. Dalej to tylko kwestia guglania ale gdyby ktoś chciał znaleźć rozwiązanie tradycyjnie, to będą dwie podpowiedzi, w tym co najmniej jedna słusznej tuszy.

Otóż autor koncertu (pewnie już wszyscy domyślili się, że fortepianowego) wcześniej wykonywał kompozycję nieodgadnionej jeszcze osoby. Która zresztą napisała muzykę do pewnego słynnego dzieła i wśród oryginalnych wykonawców chyba nie było ani jednej osoby, która dorastała "niezłemu wokaliście" do pięt.

PS. Obydwie podpowiedzi coś łączy. Wiem co ale nie powiem.

Adam Szulc napisał: ... Otóż autor koncertu (pewnie już wszyscy domyślili się, że fortepianowego) wcześniej wykonywał kompozycję nieodgadnionej jeszcze osoby. Która zresztą napisała muzykę do pewnego słynnego dzieła i wśród oryginalnych wykonawców chyba nie było ani jednej osoby, która dorastała "niezłemu wokaliście" do pięt.
PS. Obydwie podpowiedzi coś łączy. Wiem co ale nie powiem.

Dalej wiem ale tym razem powiem. Otóż to coś to właśnie owa kompozycja będąca częścią śpiewanego przez wielu rozbudowanego dzieła. Nieodgadniona, a może tylko niewymieniona osoba (Iro na wywczasach?) była najbardziej znana jako dyrygent orkiestr klasycznych. Ale zostawiła swój ślad chyba we wszystkich* gatunkach. Również jako kompozytor (o czym już pisałem powyżej) i instrumentalista (o czym też kiedyś pisałem i o czym wcześniej nie wiedziałem).

*Wszystkich w znaczeniu: muzyka klasyczna, jazz i reszta.

Adam Szulc napisał: Nieodgadniona, a może tylko niewymieniona osoba (Iro na wywczasach?)

Częściowo odpowiadając a w sumie podpowiadając, daję szansę innym.

"„Amerykanie są lepszymi wykonawcami pomysłów, które im się podsuwa, ale sami nie mają pomysłów. Anglicy mają pomysły, ale nie potrafią ich realizować. To oczywiście uproszczenie – tak wyglądają sytuacje skrajne... Dziś byłoby mi bardzo trudno stworzyć (...) wyłącznie z brytyjskich muzyków... Brytyjskim muzykom można zarzucić także to, że bardzo szybko się starzeją. Amerykańscy muzycy o wiele dłużej pozostają młodzi”

Oczywiście wyguglanie autora tego stwierdzenia to kwestia paru sekund ale spróbujcie sami we własnym sumieniu spróbować zgadnąć czyje to słowa. Dodam, że lidera wykropkowanego przeze mnie zespołu. Odpowiedzi publiczne będą uznawane wyłącznie wraz harcerskim słowem, że pochodziły z głowy czyli z niczego. Choć w przypadku gdy będą błędne harcerskie słowo okaże się zbędne (i znowu udało mi się stworzyć perłę poezji współczesnej).