Będzie grubo i ostatnio.

Adam Szulc napisał: Saksofonista będący niedawno obiektem zagadki zagrał kiedyś utwór, w którego tekście występuje jego nazwisko. Jaki to był utwór?

Jeżeli chodzi o tego, który umarł ze śmiechu, to z wyżej wymienionym miał pewną bardzo wspólną cechę.

Utwór ma tytuł i refren składający się z nic nieznaczących słów. Zajrzałem do Wiki i okazało się, że były one podśpiewywane przez znajomego muzyka kompozytora, zaś imię bohatera dzierżył pewien muzyk ska. W piosence jednak nie jest muzykiem tylko właścicielem czegoś w rodzaju szczęki na bazarze (nie, to nie Marymoncki Dżon).

Muzyk, który umarł ze śmiechu (w wieku mozartowsko-chopinowskim) grał, podobnie jak poprzedni, na saksofonie altowym.

Odpowiedź pierwsza:



I druga (niestety nie znalazłem w oryginalnym języku):


(uwaga: realistycznie pokazana scena śmierci; wyjaśnienie do zagadki gdzieś tak od 2:03:40)

Oto film Wernera Hertzoga "Nosferatu Wampir"



Od 1:26:30 słychać w ścieżce dźwiękowej pieśń. Kto pieśni tej fragment wsamplował (za zgodą reżysera) w muzykę swoją i na jakiej płycie?

Hello Earth

Już wiem, że fozzie wie, zresztą mogłem się domyślić, a czy ktoś coś do-precyzuje jeszcze?

Iro napisał: Już wiem, że fozzie wie, zresztą mogłem się domyślić, a czy ktoś coś do-precyzuje jeszcze?

Co tu jescze deprecjonizować, fozzie trafił bezpośrednio w środek meritum sedna
Pieśń rzeczywiście godna uwagi, bo ma w sobie jakąś magię, więc nie dziwi że nasza ulubiona czarownica włączyła ją do swojego repertuaru, a ja się przy okazji dowiedziałem, że to "gruziński folk", zresztą chyba jedyny gruziński utwór jak w ogóle znam Tylko nie rozumiem, dlaczego wsamplowanie go było, jak piszesz, za zgodą reżysera (mała poprawka: Herzog, jak książę), bo wydaję mi się, że w utworze jest inne wykonanie niż w filmie, ale to pewnie złudzenie optyczne

Ja, prawdę pisząc, znalazłem odpowiedź dopiero po wpisaniu "Hello Earth" do gugla, co jest tym bardziej zawstydzające, że "Hounds of Love" mam na półce.

Jeżeli chodzi o pieśni gruzińskie, to od razu przychodzą mi do głowy dwie. Pierwsza to Księżyc nad Mtatsmindą z "Rites" Jana Garbarka. Tej wersji nie ma na tubie, więc będzie erzac po angielsku, we włoskim wykonaniu zresztą:



Druga to chóry śpiewające w głowie Grzesia szarżującego "Rudym" na niemieckie działo. Wcześniej próbował wykonać tę pieśń solo ale nie znalazł uznania Gustlika, który brutalnie przerwał występ.

raczer napisał: (...) Tylko nie rozumiem, dlaczego wsamplowanie go było, jak piszesz, za zgodą reżysera (mała poprawka: Herzog, jak książę) (...))

Wobec słusznych uwag wyjaśniam co następuje: z głowy (czyli z "niczego") pisałem a od zawsze mam problemy z pisownią niemieckich nazwisk,
przeinaczyłem zdaje się (z pamięci piszę również teraz) tą zgodę bo Kasia pisała raczej o podziękowaniach dla Herzoga i inspiracjach (?).

Faktem jest, że pieśń robi mocny klimat i w filmie i na płycie.

Helołinu wprawdzie nie obchodzę ale nie mogę wykluczyć, że pomysł na odświeżenie tego wątku przyszedł mi w związku z tą nową świecką tradycją. Otóż pewien polski zespół nagrał dawno temu piosenkę, w której występowały duchy różnych sławnych osób. Pies w tym (i sęk pogrzebany), że jedna z tych osób wówczas żyła i miała się całkiem nieźle (zmarła prawie 10 lat po tym nagraniu). Chodzi oczywiście o wymienienie tytułu piosenki, nazwy zespołu, autora tekstu i, last but not least, bohaterki utworu. I pytanie chyba nieco trudniejsze: zespół nagrał nową wersję piosenki, podmieniając wyżej wymienioną osobę na już nieżyjącą. Na kogo?

Jak w tytule występuje pierwiastek z rodziny metali ciężkich - to wiem

Iro napisał: Jak w tytule występuje pierwiastek z rodziny metali ciężkich - to wiem

Nie występuje (choć musiałem sprawdzić w tablicy metali ciężkich czy przypadkiem nie ma tam słowa z tytułu - są metale mniej znane niż ołów). Ryszard R. zamienił Johnniego L. po śmierci.

Adam Szulc napisał:

Iro napisał: Jak w tytule występuje pierwiastek z rodziny metali ciężkich - to wiem

Nie występuje (...)

To nie wiem.

Przedwcześnie uśmiercona była słynną aktorką polskiego pochodzenia, zaś z Czasem ołowiu zagadkowy tekst łączy jedna bardzo ważna osoba.

Powiem zatem wprost: oba teksty napisał Marek Dutkiewicz. Oprócz żywej aktorki (którą w wersji skorygowanej zastąpiła operowa diva) pojawiły się jeszcze dwie osoby nieżyjące (choć w przypadku jednej z nich istnieje spora grupa negacjonistów): pewien arystokrata - birbant ale również patriota i świetny dowódca oraz muzyk, o którym powiedzieć "słynny" to mało.

Będą ostatnia podpowiedź, a potem już tylko rozwiązanie. Otóż zespół miał nazwę, którą można zapisać bez słów.