Kilka dni temu odkryłem, że na tubie są obszerne fragmenty "Passion" Zbigniewa Seiferta. Więc korzystam:

Rozsłuchiwania się w repertuarze Jazzanovy ciąg dalszy.

Pora na nieco drum&bassowego jazzu z prrrądem.



A na koniec mechatronijazz

W ramach słuchania wszystkich recenzowanych płyt ciurkiem, jedna po drugiej, trafiłem na coś fajnego.
Takie trochę podobne do Contemporary Noise Quintet/Sextet, ale bardziej melodyjne.
Fajne , energetyczne, z nutą melancholii.

O, jakie to piękne:

Przegryzam się przez płyty Vangelisa. Od wielu lat lubiłem "The City" bo akurat zaczynając się interesować muzyką, trafiłem na ten album jako (wtedy) nowy i do dziś mam do niego szczególny sentyment. Pozostałe z którymi miałem styczność (nawet kilka późniejszych) wydawały mi się archaiczne, z wyjątkiem jednego, który gdzieś tam podskórnie uważam za najciekawszy z całej Vangelisowej płytoteki. Bardzo Dziwny, eksperymentalny, brzmiący jak z innej planety.

O!
Beaubourg!
Mam ją na winylu z takim właśnie labelem, tylko tłoczenie angielskie.
Troszku po-trzaskuje ale ko to zna ten wie, że te trzaski nikną w zalewie...innych trzasków.
Zawsze jak tego słucham, mam nadzieję, że wreszcie coś będzie "za zakrętem", czyli wyłowię jakiś choćby cień melodii i w jednym miejscu nawet chyba kiedyś coś "poczułem" ale później nie mogłem tego ponownie znaleźć ...
W sumie ciekawa rzecz. Są dwie hipotezy co do tej dziwnej jak na niego płyty. Jedna mówi o tym, ze to jego zemsta na RCA, która na zakończenie kontraktu wymusiła jeszcze jedną płytę, no to dostała taką, na której nie zarobiła.
Druga to taka, że chciał spróbować być bardziej awangardowy, jak to wyszło? Szpece od awangardy byli mocno podzieleni.
Co na to sam autor, nie wiem.

Niezwykły koncert dwóch mistrzów muzyki rozrywkowej:

Vracając jeszcze na chwilę do Vangelisa. W 1985 popełnił też inną eksperymentalnie brzmiącą płytę o której nie wiedziałem - Invisible Connections. Brzmi jednak mniej ciekawie niż Beaubourg, choć samo brzmienie, barwy, nasycenie są wyraźnie lepsze. Lepszy sprzęt? Nowa estetyka realizacji nagrań? Remasterowana wersja której słuchałem? Trudno ocenić.

Vangelis - "club cafe" - co za gówno
Nagrane z jakimś Marco Rocco. W zamyśle miały to być jakieś unowocześnione remiksy, covery, jeden penis wie co. Omijać łukiem o średnicy planety.