Winyli, jak już się pochwaliłem, przybywa. Większość to muzyka klasyczna - proporcje to na razie 9/1/1 (klasyczna/jazz/reszta) ale akurat słucham "Mitów i legend o królu Arturze" Ricka Wakemana. Miałem kiedyś to nagrane z audycji (zapewne) Piotra Kaczkowskiego i to było w czasach gdy powoli żegnałem się z muzyka rockową i pochodnymi na dość długo. A poznaje po tym, że Mity i legendy nie utkwiły mi w pamięci tak mocno jak wcześniejsze nagrania Ryśka solo czy Yes. Kiedy kilka dni temu zapuściłem sobie płytę, to prawie miałem wrażenie, że słucham jej pierwszy raz, podczas gdy do nieco starszych nagrań wracałem jak do swojego domu, mimo że bywało, iż od ostatniego słuchania upłynęło 20, a nawet 30 lat. Widocznie wyrzeźbiły głębsze koleiny.

Za pierwszym razem (tym drugim pierwszym czyli sprzed kilku dni) płyta niespecjalnie mi się spodobała - wtedy gdy nie budziła reminiscencji wydawało mi sie toto nieco naiwne. Teraz gdy odezwały się duchy przeszłości, a koleiny sprzed lat zostały przeczyszczone jednak zaczyna sobie przypominać prawie wszystko. I zaczyna mi się to prawie wszystko podobać. I jak tu nie zgodzić się z inżynierem Mamoniem.

Swoją drogą zdumiewające i budujące jest jak wiele znakomitych płyt przetrwało w niemal idealnym stanie 40 czy nawet 50 lat, jedynie okładki są nadgryzione zębem czasu ale bez przesady. Czasami czuć je piwnica (dosłownie) i jednak bez dobrej myjki (jeszcze nieskonstruowana) się nie obejdzie, bo coś tam w rowkach musiało osiąść. Choć niektórzy sprzedawcy przesyłają płyty już wymyte, a cena w dalszym ciągu jest więcej niż przyzwoita (od strony kupującego). Na szczęście na razie szafa z winylami ma rezerwy, w odróżnieniu od półek z CD.

Właśnie skończyłem słuchać listy ulubionych utworów słuchaczy radia Rockserwis.fm

Może wkleję pierwszą 50

01 King Crimson - Epitaph
02 Deep Purple - Child In Time
03 Pink Floyd - Echoes
04 Camel - Stationary Traveller
05 Archive - Again
06 King Crimson - Starless
07 Budgie - Parents
08 Genesis - Firth Of Fifth
09 Pink Floyd - Shine On You Crazy Diamond Part 1
10 Led Zeppelin - Stairway To Heaven
11 The Moody Blues - Nights In White Satin
12 The Doors - Riders On The Storm
13 Queen - Bohemian Rhapsody
14 Marillion - Script For Jester's Tear
15 Camel - Lady Fantasy
16 Pink Floyd - Comfortably Numb
17 Led Zeppelin - Kashmir
18 Dire Straits - Private Investigations
19 Genesis - Dancing Withe The Moonlit Knight
20 Deep Purple - Perfect Strangers
21 Fish - Cliche
22 Steve Hackett - In Memoriam
23 Black Sabbath - Paranoid
24 Anathema - One Last Goodbye
25 Abraxas - Pokuszenie
26 David Bowie - Space Oddity
27 Yes - Close To The Edge
28 Dire Straits - Brothers In Arms
29 Pink Floyd - High Hopes
30 The Doors - The End
31 Collage - Living In The Moonlight
32 Riverside - The Same River
33 Uriah Heep - July Mornig
34 King Crimson - 21st Century Schizoid Man
35 Marillion - Fugazzi
36 Niemen - Bema pamięci żałobny rapsod
37 Genesis - Supper's Ready
38 Procol Harum - A Whiter Shade Of Pale
39 Breakout - Modlitwa
40 Pink Floyd - Wish You Were Here
41 Colosseum - The Valentine Suite
42 Led Zeppelin - Since I've Been Loving You
43 Camel - Ice
44 Yes - Awaken
45 Wishbone Ash - Persephone
46 The Cure - The Same Deep Water As You
47 Pink Floyd - Hey You
48 King Crimson - In The Court Of The Crimson King
49 Riverside - Second Life Syndrome
50 Genesis - The Cinema Show

fozzie napisał: Właśnie skończyłem słuchać listy ulubionych utworów słuchaczy radia Rockserwis.fm
Może wkleję pierwszą 50

To zupełnie tak samo jak w Trójce.
Pewnie słucha tego radia podobny target wiekowy i wychowany wcześniej na Trójce.

Iro napisał:

fozzie napisał: Właśnie skończyłem słuchać listy ulubionych utworów słuchaczy radia Rockserwis.fm
Może wkleję pierwszą 50

To zupełnie tak samo jak w Trójce.
Pewnie słucha tego radia podobny target wiekowy i wychowany wcześniej na Trójce.

To jest chyba ciekawostka, bo można tam, w radio Rockserwis, posłuchać wielu gatunków muzyki. Chyba tylko klasycznej tam nie ma, chociaż głowy nie dam, a ta lista ulubionych nagrań zawiera w większości nagrania z kręgu tylko rocka progresywnego (szeroko rozumianego).

Słucham płyt z pudełka zawierającego utwory symfoniczne Jeana Sibeliusa w wykonaniu London Symphony Orchestra z dodatkami. Konduktorem jest Sir Colin Davis.

www.discogs.com/Sibelius-Sir-Colin-Davis...os-/release/11653681

Do tej pory lubiłem tylko koncert skrzypcowy d-moll tego kompozytora z prostej przyczyny: reszty praktycznie nie znałem. Przyjemnie jest odkryć na starość coś tak innego od obowiązujących tryndów. Sibelius pisał jakby nie przejmował się, że jest nobliwym klasykiem neoromantyzmu i czasami dokazywał jak Strawiński. A czasami pisał poważnie jak Strawiński "Symfonie psalmów". A czasami jak nobliwy klasyk neoromantyzmu ale w tym garniturze nigdy długo nie wytrzymywał. Być może dlatego, że jak przystało na człowieka Północy wspomagał się procentami, bynajmniej nie bankowymi (dzięki czemu dożył 91 lat). Płyt jest tyle ile symfonii czyli siedem ale muzyki niemal drugie tyle.

Kupiłem tutaj:

www.endisc.pl/catalog/product/view/id/1903706

Gdzie indziej jest dwa razy drożej.

Witamy,

Dla osób które słuchają muzyki z neta: Radio Paradise. Gorąco polecamy. Grają całe utwory, bez bloków reklamowych, a i dobór repertuaru bardzo udany...

Pozdrawiamy

Jeśli macie wolną godzinę, posłuchajcie ciekawego wywiadu z Pawłem Romańczukiem w audycji Ewy Szczecińskiej, Bita Godzina:

www.polskieradio.pl/8/2565/Artykul/21306...lekcja-ptasich-treli

...a na koniec muzyki Oliviera Messiaena.

Lester "Prez" Young dobry na wszystko. Niektórzy mówili, że był prekursorem cool jazzu. Jeżeli "cool" rozumieć jako luz, to jest w tym sporo racji - niewiele znam takich beznapinkowych nagrań jazzowych, co zresztą w takim samym stopniu dotyczy pianisty Johnny Guarnieriego.

Słucham z tego winyla enerdowskiej Amigi:
www.discogs.com/Lester-Young-Lester-Young/release/568035
Na pierwszej stronie jest kwartecik ze wspomnianym Guarnierim, basistą Samem Stewartem (charakterystyczne unisona kontrabasowo-paszczowe w solówkach) i perkusistą Sidem Catlettem (ech, ta stara szkoła gry na perkusji - palce lizać i obgryzać). Na drugiej jądro orkiestry Counta Basiego z samym Hrabią i jego prawą ręką w postaci Freddiego Greene'a.

Jak Ci się (Adamie, Tomku ...to chyba już wszyscy?) podoba "nowy" Coltrane?
Pierwsza płyta (z wersji 2CD) jak dla mnie, biorąc pod uwagę, że to jednak "składanka" ---> robi duże wrażenie właśnie jako całość.
To mogła być w swoim czasie znacząca pozycja w Jego dorobku.
Druga płyta już (jak dla mnie) trochę naciągana.
Do pierwszej jeszcze wiele razy powrócę.
Znakomita jakość i nagrania i masteringu, ale to nic dziwnego (RVG).

Niestety, nie słyszałem jeszcze nowej płyty Coltrane'a...dopiero przymierzam się zakupu.
To jakiś starszy materiał z początku sześćdziesiątych lat?

Z marca 1963r.
Utwory znane z koncertów (dwa są "bez tytulu") tym razem w studio z dnia po lub dzień przed (nie pomnę) znaną i wydaną sesją śpiewaną z Johnnym Hartmanem. Ale to inna muzyka, skład klasyczny.

Dziękuję za wyjaśnienia.
...czyli gra najlepszy skład zespołu Coltrane'a - Tyner, Garrison, Jones.
Zastanawia mnie tylko czy szarpnąć się na podwójne pudełko (prócz trzech wersji Impressions widzę kolejne podejścia do Untitled Oryginal oraz One Up, One Down), czy "wystarczające" będzie jednopłytowe wydawnictwo?...tym bardziej, że sceptycznie odnosisz się do drugiej płyty.
U mnie, w dżezowych nastrojach, iście Davisowo.
Powoli delektuję się kapitalnymi występami zespołu Milesa Davisa "The Complete Live At The Plugged Nickel, 1965" - dzisiaj, szczególnie przemówiła do mnie fantastycznie rozimprowizowana szósta płyta i drugi występ zespołu Davisa z 23 grudnia 1965 roku (szaleńcze tempo So What wbija w fotel); posłuchałem także z analogu "Bags Groove" (cóż za witalne i dobitne brzmienie wibrafonu Milta Jacksona)...
...ale szczególną uwagę chciałbym zwrócić na album Richard Davis Trio "Song For Wounded Knee" (choć zdaję sobie sprawę, że z dostępnością krążka "na zawołanie" może być kłopot - rozwiązaniem dla "leniwych" lub pozbawionych dobra jakim jest gramofon, może być zakup plików empetrzy).
Przypuszczalnie, otwierający krążek utwór tytułowy kojarzyć się może z muzyką Pata Metheny (he, he...oczywiście jako wyśrubowany protoplasta takiej estetyki), jednak kolejne kompozycje przykuwają uwagę tajemnicą, niedopowiedzeniem, nieprawdopodobną wręcz oryginalnością brzmienia i wysmakowanym "sposobem" konstruowania improwizacji.
Nieoczywista, wielowątkowa muzyka okołodżezowa!

Richard Davis - bass
Jack DeJohnette - drums
Joe Beck - guitar

www.discogs.com/The-Richard-Davis-Trio-F...Knee/release/3337311

Iro napisał: Jak Ci się (Adamie, Tomku ...to chyba już wszyscy?) podoba "nowy" Coltrane? ...

Jeśli mam być szczery (a ja od dzisiaj chcę być szczery), to fascynacja muzyką Trane'a chyba mi minęła, mam nadzieję, że nie bezpowrotnie. Szybko policzyłem na półce grzbiety CD - wyszło 33, w tym kilka skrywających podwójne albumy, w głowie mam jeszcze ze dwa winyle i jakies kasety. Pokrywają cały diapazon od "Blue Train" do ostatniego koncertu z 1967 r. I niestety rzadko po nie sięgam, choć ostatnio miałem przypływ aktywności pod tym względem dzięki lekturze "Coltrane według Coltrane'a".

Ale żałować sobie nie mam zamiaru. Pod wpływem Bananamour'a zapuściłem sobie wspomniane "Bags' Groove". Miles nie lubił muzyki Theloniousa i przy swoich solówkach kazał mu się odłączyć (przynajmniej w pierwszym utworze), a przy okazji nawet Miltowi. Ciekawy pomysł na współpracę

W porównaniu z ww albumem to świeżynka.

Po przesłuchaniu stałem się większym fanem perkusji i kontrabasu, natomiast zmalała mi troszkę tolerancja na saksofon.

A czego można słuchać dzisiaj i można było wczoraj? Teraz gra "Music for K".