Na początek rekompensata za ewentualne straty moralne gdyby okazało się, że taki wątek już istnieje.

W wersji HD i za darmo (chyba legalnie) Herbie Hancock, Leonard Cohen i Rolling Stones paradokumentalnie:

kinoplex.gazeta.pl/kinoplex/2,135414,905...ock++Mozliwosci.html

kinoplex.gazeta.pl/kinoplex/2,135414,145...n++I+m+Your+Man.html

kinoplex.gazeta.pl/kinoplex/2,135414,136...+blasku+swiatel.html

Jaki są Wasze ulubione filmy muzyczne? Moim są i zapewne pozostaną na zawsze "Blues Brothers". A w peletonie mnóstwo innych, na pierwszym miejscu wyskoczył mi z głowy "Bird" Clinta Eastwooda, na drugim fabularna wersja premiery "Święta Wiosny" w wersji BBC. Ten drugi raczej z uwagi nie tematykę niż filmową maestrię. Jak mogłem zapomnieć o "Amadeuszu" Milosa Formana i "Kansas City" Roberta Altmana? Dużo pewnie mi się jeszcze przypomni ale np. "The Doors" nie przypadł mi do gustu, nie wiem nawet czy wytrzymałem do końca.

Chodzi mi raczej o filmy fabularne niż dokumentalne, niekoniecznie nawet stricte muzyczne (jak "Kansas City").

Pozdrawiam

Na mojej top liście filmów z muzyką są same pełnoletnie produkcje:

Nr 1 Hair-Milosa Formana
Nr 2 Gorączka Sobotniej Nocy z Johnem Travoltą i muzyką Bee Gees
Nr 3 Dzięki Bogu Już Piatek z Donną Summer.

Jakoś nowe mi nie przychodzą do głowy, co klasyka to klasyka..,

Na mnie największe wrażenie swego czasu zrobił "American Pop" (Ralph Bakshi, 1981). To właściwie historia muzyki XX wieku, oczywiście mocno wybiórcza, ale pięknie opowiedziana (właściwie narysowana), bezpretensjonalna i wzruszająca.


Sent from my iPad using Tapatalk

top wszech czasów:
Amadeusz
Włosy
Kabaret
Skrzypek na dachu
Chicago
Koncerty w Chinach Jarre'a

Bird
...
...
...
Ray
Hair
Blues Brothers
Help
A Hard Days Night
Lush Life
All That Jazz
The Doors

Też przypomniało mi się kilka filmów, ale (niestety) kilka z nich już przedstawiliście
Kolejność przypadkowa, a na dodatek aż trzy dokumentalne (a miało ich nie być )

Amadeusz (1984)
Pink Floyd The Wall (1982)
Ray (2004)
La leggenda del pianista sull'oceano (1998)
Saturday Night Fever (1977)
The Boat That Rocked (2009) (niedawno leciał w tv )
Abba The Movie (1977) (też niedawno był w tv )
What's Love Got to Do with It (1993)
Wielka majówka (1981)
Brassed Off (1996)
Purple Rain (1984)
Jesus Christ Superstar (1973)
Kabaret (1972)
Hair (1979)
My Fair Lady (1964)
High Fidelity (2000)
Quadrophenia (1979)
Fiddler on the Roof (1971)
Comedian Harmonists (1997)

dokumentalne:
It Might Get Loud (2008) (wspominałem o nim już na forum)
Rush: Beyond the Lighted Stage (2010) (historia RUSH w pigułce - czyli dla mnie "lektura" obowiązkowa )
Searching For Sugar Man (2012) (to wyjątek - tego filmu nie widziałem, ale bardzo bym chciał obejrzeć)

A propos, jutro tj.13.01 na Polsacie emitowany będzie film z 1956r-Rock Around the Clock z Billym Haleyem w roli głównej- nie znam tego "dzieła"-warto to oglądać ??szczególnie, że emisja o 00:50 czyli właściwie to pojutrze.

Jest taki film "Mój rower", o którym już pisałem a, jak się okazało przy szukaniu tego wpisu, wcześniej zrobił to nasz niestety milczący od dawna Kolega Kierownik Redakcji .

Film w zasadzie nie jest muzyczny ale jednak muzyka jest w nim dużo ważniejsza niż bohater tytułowy. Michał Urbaniak jest Michałem Urbaniakiem, a Artur Żmijewski klasycznym pianistą. Łączy ich jeden temat Ackera Bilka:



Film jest z gatunku nieprzewidywalnych, więc nawet nie podam linku do wykonania filmowego gdyby ktoś Roweru nie znał, a chciał obejrzeć.

Eee tam takie - tu jest film muzyczny dla prawdziwych hardkorów - wytrzymał któryś z was do końca ?






Jest tak miodowo, marcepanowo i ambrozjowo, że aż ... że aż .... no porzygać się można

Iro napisał: All That Jazz

Oglądałem, bo kiedyś wszystkie amerykańskie filmy trzeba było obejrzeć ale w pamięci mi zostało niewiele, a muzyki nie pamiętam wcale. Kto tam przygrywał? I jak? Wiem tylko, że jazzu nie było, bo to słowo miało znaczyć "zgiełk" i tak zostało przetłumaczone.

Innego reżysera, za którym nie przepadam dużo lepiej pamiętam "Cotton Club". Film gangstersko-muzyczny, był trębacz, była orkiestra w stylu ellingtonowskim i stepowanie. A na końcu scena zabili go i uciekł (dosłownie).

Przypomniał mi się jeszcze krótki występ ś. p. Budki Suflera z "Przepraszam, czy tu biją". Głównie ze względu na walory wizualne.

Adam Szulc napisał:

Iro napisał: All That Jazz

Oglądałem, bo kiedyś wszystkie amerykańskie filmy trzeba było obejrzeć ale w pamięci mi zostało niewiele, a muzyki nie pamiętam wcale. Kto tam przygrywał? I jak? Wiem tylko, że jazzu nie było, bo to słowo miało znaczyć "zgiełk" i tak zostało przetłumaczone.
Innego reżysera, za którym nie przepadam dużo lepiej pamiętam "Cotton Club". Film gangstersko-muzyczny, był trębacz, była orkiestra w stylu ellingtonowskim i stepowanie. A na końcu scena zabili go i uciekł (dosłownie).
Przypomniał mi się jeszcze krótki występ ś. p. Budki Suflera z "Przepraszam, czy tu biją". Głównie ze względu na walory wizualne.

Jeśli masz na myśli scenę z dziewczyną "na zapleczu" to tam chyba niewiele było widać?

emboy napisał:

Adam Szulc napisał: Przypomniał mi się jeszcze krótki występ ś. p. Budki Suflera z "Przepraszam, czy tu biją". Głównie ze względu na walory wizualne.

Jeśli masz na myśli scenę z dziewczyną "na zapleczu" to tam chyba niewiele było widać?

No wiesz! Ja takich scen nie oglądam Chodziło mi głównie o Cugowskiego w dość pociesznych podrygach. Swojego czasu Piwowski zrobił film mający ośmieszyć Niemena (wieść gminna głosi, że na zamówienie) i rzeczywiście Czesław wyglądał na nim również zabawnie. Dla sprawnego reżysera i kamerzysty to nie problem. Teraz w identyczny sposób Młodych Wykształconych urabia się zdjęciami.

O ile pamiętam, scena z Budką i Cugowskim rozgrywała się w "Hybrydach". Swego czasu tam naprawdę odbywały się dyskoteki i refleksja mnie naszła - jakąż to muzykę grano w latach 70. w dyskotekach (tu na przykładzie choćby wczesnej Budki...ehhh

A mój ulubiony musical?
The Pick Of Destiny

Iro napisał: O ile pamiętam, scena z Budką i Cugowskim rozgrywała się w "Hybrydach". Swego czasu tam naprawdę odbywały się dyskoteki i refleksja mnie naszła - jakąż to muzykę grano w latach 70. w dyskotekach (tu na przykładzie choćby wczesnej Budki...ehhh

By być ścisłym, to w dyskotekach grano z dysków, choć chyba rzeczywiście czasami nazywano dyskotekami także kluby z żywą muzyką. Lata 70-te miały dwie połowy i ta górna to już była dominacja ABBY, Bonney M i BeeGees, raczej bez występów na żywo tychże. W pierwszej Budka była być może nawet jedynym polskim zespołem, który mógł występować na żywo, bo pozostałe albo były obciachem albo nie spełniały żadnych norm dyskotekowych (Niemen, SBB). Może jeszcze Breakout by się nadawał o ile pozwoliłaby im na to ambicja. To nie były dobre czasy dla polskiej muzyki. Jako nieletnie pacholę kręciłem się po giełdzie płytowej (w Warszawie była na Mariensztacie) i typową odzywka na zaproponowanie zbyt niskiej ceny było: za tyle to możesz mieć Czerwone Gitary. Za to węgierskie zespoły (General, Locomotiv GT i oczywiście Omega) były w cenie.

A dzisiaj wcale nie jest tak beznadziejnie. Niedawno byłem w tawernie Korsarz i se potańczyłem przy muzyce rockowej i okolicznej, wykonanej całkiem sprawnie przez nieznany mi kwartet (tylko Layla wyszła im dość marnie).