Witam.
jakiś czas temu odkryłam z niemałym zdziwieniem dwa utwory, które ewidentnie stały się podwalinami dla wielkoformatowych, sztandarowych, na ironię, dzieł, podczas gdy same gdzieś się zapodziały w czarnej dziurze historii.
Mam na myśli 'Bombay Calling' zespołu It's a Beautiful Day z płyty o tej samej nazwie (1969) oraz 'Taurus' Spirit z krążka też selftitled z 68.
--->



ciekawa jestem, czy znacie inne przykłady zapomnianych źródeł niezapomnianych utworów na miarę Stairway to Heaven czy Child in Time.
pozdrawiam wszystkich i liczę, że ktoś coś interesującego podrzuci : )

Witaj Pola
Podane przykłady, są znane, ale pewnie nie wszystkim, inne podobne, pojawiały się już w tej zakładce, ale rozproszone po różnych tematach i popieram gorąco ten pomysł aby takie "kwiatki" zebrać razem.

"Ołowiani" - dają dużo "materiału do przemyśleń"

a mój ulubiony (już gdzieś jest) to:

p.s. popieram również to:

Pola_Monola napisał: przykłady zapomnianych źródeł niezapomnianych utworów n

bo jak zaczniemy "przetrzepywać" popowe piosneczki, lub niedajBóg hip-hopy to uuuuuuuuu

Był już taki temat:

viewtopic.php?f=4&t=5279&start=0

ale nie zaszkodzi go pociągnąć. Pod warunkiem, że działalność komsji śledczej przyniesie wyniki.

Pozdrawiam

faktycznie, nawet moim przykładem ktoś rzucił, dobry numer skądinąd. jeszcze nie zdążyłam poszperać dogłębnie, co tu ciekawego macie, no, ale może coś jeszcze ktoś podsunie nowego.
pozdrawiam

sprawa deep purple jest dosc ogolnie znana. sami muzycy do tego otwarcie sie przyznawali juz wtedy kiedy tworzyli swoja wersje, choc w sumie dla mnie to zupelnie inny utwor gdyz tak naprawde zapozyczony jest glowny motyw, potem utwory sie rozmijaja. Sluchalem obu wersji starajac sie byc obiektywnym, i z calym szacunkiem dla zespolu it's a beautidul day, nie dziwie sie, ze utwor DP przycmil ich kompozycje. aczkolwiek melodie skomponowali bardzo ladna.

Dla mnie najwazniejszym elementem child in time jest krzyk Gillana. To on niesie olbrzymia dawke emocji, to on sprawia, ze utwor jest ponadczasowy, bo kazdy nosi w sobie gdzies gleboko taka rozpacz, ktora kiedys wykrzyczal lub wykrzyczy. Ten krzyk bedzie wynikal z roznych okolicznosci, ale gdzies tam jest i to dlatego utwor DP jest tak uniwersalny i dlatego Bombay Calling blednie pzy wersji DP i pewnie dlatego utwor IBD zostal zapomniany.

I to tyle odnosnie DP, dla mnie spawa malo ekscytujaca znajac obie wersje.

tutaj oczywiście nie ma co porównywać, dwie zupełnie inne półki, z których jedna bez dwóch zdań mile wyżej.
że Bombay Calling dobry utwór, nadmieniłam, bo mam słabość do tych smykowych smaczków psychodelii. dla przykładu Comus - "Diana" z 71'. ale to off.

w swojej stylistyce bombay to b. dobry utwor, ale tak jak napisalas, wersja DP ma inny ciezar gatunkowy.

Wiele osob jednak nie zna rodowodu child in time, to fakt wiec w sumie fajny watek jesli sie go rozwinie.

Stairway to Heaven to jedno, ale moim zdaniem najmilszy rip off LZ to to:



no i jeszcze kupa innych piosnkow, ktore ukradli roznym bluesowym grajkom, nierzadko dosc znanym.

co innego rodowody/ inspiracje , o których muzycy otwarcie mówią od razu (np. D.P. czy Zeppelin)
...co innego "covery" , które ktoś podpisuje własnym nazwiskiem i żnie głupa, w zaparte.

ale myślę, że te i te warto wygrzebywać.

Adamie (jak zwykle? ) masz rację,
jak taki wątek mogłem przeoczyć, bawiąc się onegdaj w "archeologię" zakładki MUZYKA, nie wiem

i nemes

zgoda, praktycznie cała JEDYNKA jest taka i warto też wiedzieć, od kogo wzięli te riffy, melodie a nawet części tekstów,
tylko że, Oni właśnie do końca w zaparte nie szli, po czasie, ale porobili dopiski "kopyrajtowe"
warto jednak zauważyć, co Oni z tymi mniej lub bardziej zapomnianymi kawałkami zrobili i jakie były z tego, dla rozwoju rocka, na długie lata konsekwencje.

Akurat muzycy LZ nigdy nic otwarcie nie przyznali. Holmes chwile pomarudzil, ale zostal spuszczony na drzewo. Dazed & Confused wychodzi znacznie dalej niz 'inspiracja'. Inspiracja to jest 'It's a man's world' vs. 'Dziwny jest ten swiat' (oj dziwny dziwny) - (yeah, right...).

I zgoda - LZ zrobili z tymi kawalkami strasznie duzo dobrego : ). Dla mnie to nie problem, ze napozyczali, tylko ze nie przyznali sie do pozyczania, no i problem tez i taki, ze paru blusmenow w nedzy powymieralo, nie zaboaczywszy ani grosza z kopyrajtow - ale takie zycia - inspiracja, dozwolony uzytek, etc (right, again...). No i ostatecznie - problem tez i taki, ze pozniej LZ strzegli 'swoich' kopyrajtow jak oka w glowie, i zaden 'dozwolony uzytek' i 'kreatywna inspiracja' nikomu plazem nie uchodzila.

przyznali, przyznali,
jeszcze w latach 70-tych, czytałem przedruki wywiadów, panów P i P. udzielanych zachodnim miesięcznikom muzycznym)

Nie wiem, czy już było czy nie, ale to:


mocno przypomina to:

OK, po raz pierwszy D & C zostalo opisane jako 'by Jake Holmes. arranged by the Yardbirds' w 2000 na "Cumular Limit", wczesniej Holmes kontaktowal sie z Page'm (latach 80ych), ale nie otrzymal odpowiedzi. Tak czy inaczej - royalties nie dostal : ).

Zreszta - przyznali, nie przyznali (i kiedy) - nevermind. Wykorzystali ten utwor w kreatywny sposob i oto chyba chodzi w tym watku : )?

Podobnie jak tu: (chociaz to byc moze sampel jest zywcem zerzniety a nie odegrany)





Tylko w tym wypadku the verve musieli zrezygnowac z calosci tantiem.

to jeszcze Doorsy - Hello I love You uznane za plagiat z All Day and All of the Night Kinksów.
Krieger natomiast przyznał, że co nieco zaczerpnęli z klimatu Sunshine of Your Love Cream, co z kolei mnie osobiście mocno przywodzi na myśl In-A-Gadda-Da-Vida. albo raczej na odwrót, by poprawność zachować.
nie żeby riff ten sam, ale ogólnie budowa obu utworów jakby zasadza się na łudząco podobnym koncepcie strukturalnym, że tak to sobie ujmę.