Ha, Dżony, w brew pozorom, przed tym co się stało, samo planowanie TAKIEJ Muzyki w kontekście jej treści (wiara, nadzieja, miłość) może i było jakoś uzasadnione.
A dziś po tym co się stało? Chyba tylko Górecki i jego III, pieśni żałobnych...

Do wspomnianego obrazu bardziej pasuje soundtrack z gry Mario Bros ze starego pegasusa.

W temacie "winylowe" proszę odtwarzać od 29 minuty, bo na TAKIE "nowe" właśnie czekam
W ubiegłą sobotę w Trójce (ciągle mimo różnych przeciwności zacnej, dzięki takim ludziom i audycjom) Piotr Metz w "Liście osobistej" w głównej mierze "zajął" się nowym wydawnictwem Kate Bush.
Prezentował sporo nagrań z czterech pierwszych płyt (box 1).
Znam różne remastery i ich "właściwości", od genialnie brzmiących i potrzebnych S. Wilsona po RVG do kompletnej komercyjnej sieczki, której nie da się słuchać.
Pamiętając kontrowersyjne brzmienie niedawnych produkcji Kasi np. "Directors Cut" i jej wkład (? a może właśnie jego brak?) w to brzmienie zawahałem się nieco słysząc, że ONA pracowała przy nowym wydawnictwie i jego brzmieniu przede wszystkim.
Zaprawdę powiadam Wam, kto nie słuchał tej audycji - to brzmi, to musi brzmieć doskonale. Mimo, iż słuchałem przecież z radia, mało tego - początek audycji zaliczyłem na typowym radiu kuchennym.
Można (oczywiście) się z tego pod-śmiewać ale różnice nie tylko w brzmieniu, które wypalone na "blachę" mam w głowie, ale i w szczegółach (głównie pozamuzycznych) słychać było już właśnie w kuchni (żonusia moja też już na etapie "kuchni" to potwierdza!)
Może te artefakty pozamuzyczne są po prostu głośniejsze? Może...
Przekonam się jak kupię i posłucham, tym bardziej, że Jej ostatni winyl jako nowy, to kupiłem jeszcze chyba w RFN (?) "Sensual World" a na fali głupawy CiDi'owej całość rozprzedałem, wymieniłem, rozdałem jak ostatni idiota.
W wypadku Kasi to co najmniej trzy kolejne boxy, a są przecież jeszcze za-boxowane, Steve Wilsonowe remastery King Crimson, Yes ... oj, cinko będzie a i święta, koniec roku blisko...

Ostatnio miałem okazję porównać wydania CD. Nieremasterowane (może i remasterowane, ale z głową, uważam je za bardzo dobre), japońskie z 2005 roku z najnowszym, z 2018 roku.
Różnica jest taka, że na wersji 2018 obniżono poziom niskich częstotliwości o ok. 4 dB i podwyższono poziom wysokich częstotliwości o ok. 4 dB.

Czekam na jakąś ''lekką'' płytę Tori Amos , Sarah Brightman mogła by coś , bo została mi do kupienia jedna płyta tej Pani i mam komplet , ale to trzeba z Anglii bo w Polsce ciężko spotkać w normalnych pieniądzach ,
No i jest !! nowa płyta Sary 9 listopada wydana zarobiony byłem i nie szukałem teraz przy pisaniu w szukajkę i jest

fozzie napisał: Ostatnio miałem okazję porównać wydania CD. Nieremasterowane (może i remasterowane, ale z głową, uważam je za bardzo dobre), japońskie z 2005 roku z najnowszym, z 2018 roku.
Różnica jest taka, że na wersji 2018 obniżono poziom niskich częstotliwości o ok. 4 dB i podwyższono poziom wysokich częstotliwości o ok. 4 dB.

To o nowych wydaniach płyt Pani Kasi?
Jak dla mnie nie ważne jak, nawet sam diobeł może to ogonem poganiać, byleby to grało tak, jak właśnie te nowe remastery.

Iro napisał:

fozzie napisał: Ostatnio miałem okazję porównać wydania CD. Nieremasterowane (może i remasterowane, ale z głową, uważam je za bardzo dobre), japońskie z 2005 roku z najnowszym, z 2018 roku.
Różnica jest taka, że na wersji 2018 obniżono poziom niskich częstotliwości o ok. 4 dB i podwyższono poziom wysokich częstotliwości o ok. 4 dB.

To o nowych wydaniach płyt Pani Kasi?
Jak dla mnie nie ważne jak, nawet sam diobeł może to ogonem poganiać, byleby to grało tak, jak właśnie te nowe remastery.

Tak, to o nowych wydaniach płyt Kate Bush.

W sumie to (czekam) tylko na okazję aby to gdzieś nabyć i nieważne czy nowa ich muzyka jest średnia tylko, dobra, czy b. dobra jak już ma się wszystko.
Nawet wokal O.S.T.R.'a w jednym z utworów (tylko to znam z radia) nie przeszkadza, wręcz bardzo mi się to połączenie podoba.
No zobaczymy.
Żal tylko nowego perkusisty Grzegorza Grzyba R.I.P.


Dżony - masz/znasz już to?

Odpowiedź brzmi - tak - i - nie - jednocześnie, tzn. Laboratorium - tak, NOW - nie.
Czyżby znaczyło to, że popełnili album ?
Ale ale , czy ja tych tytułów już gdzieś nie widziałem i są to tylko nowe aranżacje ?
Co ciekawe, płytę można nabyć nawet w SMYK-u, na co nie wpadłbym ... no nigdy
www.smyk.com/catalog/product/view/id/500...CK&utm_campaign=feed

A tu bardziej normalny sklep - www.musiccorner.pl/laboratorium-now-p-1814608.html

John 1.5 V napisał: Odpowiedź brzmi - tak - i - nie - jednocześnie, tzn. Laboratorium - tak, NOW - nie.
Czyżby znaczyło to, że popełnili album ?
Ale ale , czy ja tych tytułów już gdzieś nie widziałem i są to tylko nowe aranżacje ?

Nie pytałem przecież, czy znasz Lab'a ! To akurat wiem
Tytuły? Tego nie wiem ale wszędzie piszą, że to nowe, premierowe nagrania.
Pasowałoby mi, gdyby ta nowa płytka wydana była w jakimś cieniutkim kartoniku, wtedy zmieściłaby się jeszcze do boksiku z całością dokonań.

Na stronie empiku są 30-to sekundowe próbki i z takiego fragmentarycznego słuchania wychodzi, że nie wszystkie są premierowe, a tylko przearanżowane, ale to jeszcze nic złego. Złe jest moim zdaniem zaproszenie rapera, bo ten jeden (na szczęście) utwór dla mnie robi się nieznośny.

Lada chwila ma ukazać się nowy album Skaldów zatytułowany "Taki Blues"

www.skaldowie.pl

Prawdę powiedziawszy nie wiem czego spodziewać się po Skaldach, a to dlatego, że właściwie od momentu wydania "Rezerwatu Miłości" (zamierzchłe czasy) nie nagrali niczego w pełni interesującego.
Niepokoi "grafomańska" okładka, szyld Jacek Zieliński i Skaldowie...poza tym blues vs Skaldowie (znani z pisania piosenek o niebanalnych, wyszukanych harmoniach), jakoś mi się gryzie (czyżby niemoc twórcza?)...wreszcie siłowy wokal Jacka Zielińskiego, który swoimi podrygami zdominował zespół, plastikowe brzmienie osadzone w latach osiemdziesiątych, mało wyszukane aranże, goście-"szansoniści"...
...czy to co mnie uwiera w poczynaniach współczesnych Skaldów zmieni "Taki Blues"?

15 lutego nowy Rotting Christ, ciekawe kiedy będzie na spotify, bo nowego SAOR'a jeszcze nie dodali,

King Midas Sound - Solitude
Niestety okoliczne stragany na razie nie mają na stanie tej pozycji.
Mimo, że płyta jest tak nowa, że jeszcze niedostępna, to służyć będzie wyłącznie do taplania się w czasach odległych o 19 lat. Ostatnio wszystko muzycznie mi się kręci wokół dwóch dekad wstecz, a to przecież ... niemal wczoraj było.

Próbka na początku audycji www.polskieradio.pl/9/322/Artykul/226471...zenoszenia-17-lutego
pitchfork.com/reviews/albums/king-midas-sound-solitude/
I reszta do słuchania -

jakiś zboczony jestem , słucham, słucham, i czekam kiedy to się rozwinie, kiedy wejdą gitary, perkusja załomocze, kiedy wokalista wydrze ryja, a tu nic, zaczyna się jak typowy atmosferyczny black ale brak rozwinięcia