HFM

artykulylista3

 

Meat Loaf po raz trzynasty

7679102016 003
„Jestem najlepszym frontmanem w historii” – powiedział niedawno. I dodał: „To tylko moja opinia, ale mogę ją mieć”. Twierdzi, że najlepszym piosenkarzem był Freddie Mercury. Z kolei o swoim podejściu do sztuki wokalnej wypowiada się tak: „Nie czuję piosenki. Ja nią żyję”. Niedawno wydał nową płytę, więc nadarza się więc okazja, by o nim przypomnieć.




Światowy bestseller
Chodzi o Meat Loafa – muzyka, który w 1977 roku nagrał jeden z najlepiej sprzedających się albumów wszech czasów. Płyta nosi tytuł „Bat Out Of Hell” i rozeszła się w nakładzie blisko 40 milionów egzemplarzy. Daje jej to piąte miejsce w światowym rankingu (do dziś króluje w nim „Thriller” Michaela Jacksona).


Tytuł „Nietoperz z piekła” jest w oryginalnej wersji idiomem, bliskim polskiemu „na złamanie karku”, czyli „pędem”, „szybko”. Bohater tytułowej piosenki pędzi motocyklem „szybciej niż ktokolwiek przed nim” i nie zauważa ostrego zakrętu (w tle słyszymy ostry warkot silnika, naśladowany przez gitarę producenta płyty Todda Rundgrena). Nieodpowiedzialna jazda kończy się tragicznie – dochodzi do śmiertelnego wypadku. Z rozerwanej klatki piersiowej ofiary, niczym „nietoperz z piekła”, wyskakuje bijące jeszcze serce.
Nie tytuł płyty jest jednak najważniejszy. Najcenniejsza jest jej zawartość, która do dziś się nie zestarzała i pozostaje atrakcyjna, mimo nieco grafomańskich tekstów, gloryfikujących amerykański sen. To ona uczyniła wykonawcę oraz kompozytora utworów Jima Steinmana sławnymi na całym świecie. Choć od premiery minęło już 39 lat, „Bat Out Of Hell” nadal rozchodzi się w blisko 200 tysiącach egzemplarzy rocznie. W samych tylko Stanach album osiągnął nakład 14 milionów.
W Wielkiej Brytanii płyta była na liście bestsellerów przez 485 tygodni. Wyprzedza ją tylko „Rumours” grupy Fleetwood Mac (522 tygodnie). To także dowód olbrzymiego sukcesu.

7679102016 001


„Klops” podbija estrady
Meat Loaf – naprawdę Marvin Lee Aday – urodził się 27 września 1947 roku w Dallas. Jest nie tyko piosenkarzem, ale także producentem muzycznym i aktorem. Zaczął występować na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, czyli w epoce Woodstock, choć o udziale w słynnym festiwalu mógł wtedy tylko pomarzyć. Nie do końca wiadomo, czemu tak naprawdę zawdzięcza swój pseudonim. Niewykluczone, że ma on związek z otyłością piosenkarza. Ponoć już jako bobas był rumiany i pucołowaty. Ojciec – kiedy pierwszy raz go zobaczył – zażartował, że trzeba malca położyć w pudełku z napisem „klops”. Tak opowiada piosenkarz, ale przecież nie może tego pamiętać. Czyżby kolejna wymyślona historia? Meat Loaf wielokrotnie twierdził, że gdy się pojawia przed publicznością, przeważnie kogoś gra. Ostatnio stracił na wadze, ale przed i w czasach „Bat Out Of Hell” istotnie był raczej pulchny.
W 1967 roku przeniósł się do Los Angeles, gdzie założył zespół Meat Loaf Soul. Szybko dostrzeżono jego talent wokalny i zaproponowano udział w przedstawieniu „Hair”. W słynnym musicalu o amerykańskim młodym pokoleniu wplątanym w wojnę wietnamską śpiewała z nim Shaun „Stoney” Murphy. Po teatralnym sukcesie Meat Loaf nagrał z nią debiutancki album „Stoney & Meatloaf” (1971).

7679102016 001


Przejściowe trudności
Krążek nie cieszył się popularnością. Z tego powodu żadna wytwórnia nie chciała przyjąć materiału, który wokalista przygotował na następną płytę. A był to właśnie zestaw utworów, który miał trafić na „Bat Out Of Hell”. Meat Loaf długo pracował nad nim z autorem muzyki Jimem Steinmanem, którego poznał w czasie przesłuchania do spektaklu „More Than You Deserve”. Steinman skomponował do tego musicalu piosenki. „Mimo że ja i Jim jesteśmy całkowitymi przeciwieństwami pod względem osobowości, to w sensie artystycznym stanowimy niemal jedność” – mówi Meat Loaf. Niestety, przygotowane przez Steinmana utwory, będące połączeniem ostrego rocka, operowej oprawy i musicalowej wokalistyki, do nikogo nie trafiały. Dopiero kiedy Todd Rundgren – znany producent, multiinstrumentalista i autor tekstów – podjął się produkcji albumu i gry na gitarze, firma Cleveland International Records postanowiła dać materiałowi szansę.

7679102016 001


Na drodze do sławy
Do współpracy zaproszono doświadczonych i popularnych muzyków, w tym Maxa Weinberga (perkusja) i Roya Bittana (klawisze), znanych z akompaniującej Bruce’owi Springsteenowi grupy E Street Band. Pojawili się tam również członkowie orkiestry symfonicznej. To dzięki nim zamykający płytę utwór „For Crying Out Loud” („Na litość boską”) brzmi tak majestatycznie. Ponadto w kilku nagraniach śpiewa Ellen Foley. Jej głos słychać nie tylko w chórkach, ale przede wszystkim w popisowym duecie z Meat Loafem w piosence „Paradise by the Dashboard Light” („Raj przy desce rozdzielczej”), jednej z wyróżniających się na płycie. Steinman opisuje tu w pigułce wszystko, co zaprzątało w tamtych czasach głowy młodych Amerykanów – od baseballu, po seks.
Współpraca Meat Loafa z utalentowanym kompozytorem trwała jeszcze przy realizacji krążka „Dead Ringer” (z idealnym do szybkiej jazdy samochodem utworem „I’m Gonna Love Her for Both of Us”). Później jednak drogi artystów się rozeszły. Media donosiły o sporach miedzy nimi, a nawet o wzajemnych pozwach sądowych. Ostatnio Meat Loaf zaprzecza, by dochodziło do drastycznych zatargów. Podkreśla, że zna się ze Steinmanem od 1972 roku i że są przyjaciółmi.

7679102016 001


Każdy sobie
Po rozstaniu Meat Loaf nagrywał piosenki innych autorów oraz własne. Steinman także nie próżnował. Wydał solowy album „Bad For Good” (1981) i zajmował się produkcją nagrań innych wykonawców. Do najbardziej znanych należy Bonnie Tyler, która wylansowała kilka piosenek Steinmana, choćby „Total Eclipse of the Heart” czy „Holding Out for a Hero” (współautorem był Dean Pitchford). Spory sukces Tyler odniosła również w duecie z Toddem Rundgrenem. Zaśpiewali razem utwór Steinmana „Loving You’s a Dirty Job but Somebody’s Gotta Do It”, promowany efektownym teledyskiem.

7679102016 001


Na scenie i w filmach
Parę lat przed nagraniem „Bat Out Of Hell” Meat Loaf zaczął z powodzeniem realizować inną swoją pasję – aktorstwo. Musical „Hair” dał mu dobry start. Kolejnym krokiem był udział w szalenie popularnym spektaklu „The Rocky Horror Show”. Po ogromnym sukcesie teatralnym widowisko doczekało się ekranizacji, również z udziałem piosenkarza. Obok niego w filmie wystąpili m.in. Susan Sarandon i Tim Curry. Ten muzyczny horror zyskał status filmu kultowego. Widzowie przebierali się do kina w kostiumy, przypominające stroje bohaterów. Odgrywali na widowni sceny filmowe i śpiewali razem z aktorami. Ale rola Eddiego w tym obrazie to nie jedyne ekranowe wcielenie Meat Loafa. W sumie zagrał w ponad 40 filmach; na ogół epizody. Dłużej na ekranie pojawił się w „Świecie Wayne’a” (1992) „Podziemnym kręgu” (1999) i „Formule” (2001).

7679102016 001


Powrót do współpracy
Wracając do muzyki, trzeba jeszcze wspomnieć o dwóch albumach, które – po okresie artystycznych niepowodzeń oraz finansowych tarapatów – przywróciły Meat Loafa do łask melomanów. Nawet w okresie mniejszej popularności miał na koncie kilka przebojów, w tym „Modern Girl” z albumu „Bad Attitude”. Jednak formę odzyskał dopiero po tym, jak pogodził się z Jimem Steinmanem. Na efekt nie trzeba było długo czekać – w 1993 roku światło dzienne ujrzał krążek „Bat Out of Hell II: Back into Hell”. Powróciły klimaty, które fani znali z pierwszej części. Światowym hitem stała się kompozycja „I’d Do Anything for Love (But I Won’t Do That)” (długie tytuły piosenek to jedna z cech twórczości Steinmana), która dotarła na szczyt list przebojów w prawie 30 krajach, zaś sam album trafił na pierwsze miejsce w USA, Wielkiej Brytani oraz Australii. Jego łączny nakład to 14 milionów egzemplarzy.

7679102016 001


Na płytę „Welcome to the Neighbourhood” Steinman przygotował tylko dwie piosenki. Na „Couldn’t Have Said It Better” w ogóle go nie było. Za to przyłożył się do trzeciej edycji „Bat Out Of Hell”, tym razem z podtytułem „The Monster Is Loose” („Potwór na wolności”). Nie skomponował jednak wszystkich utworów. Dostarczyli je oprócz niego m.in. Desmond Child i Diane Warren. Swój udział w tworzeniu trzech numerów miał też Todd Rundgren, który zaaranżował chórki. Natomiast na gitarach zagrali prawdziwi mistrzowie: Brian May (Queen), John 5 (były współpracownik Davida Lee Rotha, a później Marilyn Mansona) oraz Steve Vai. Pomimo gwiazdorskiej obsady, płyta nie powtórzyła sukcesu poprzedniczek ze słynnej serii. Dwa kolejne albumy Meat Loafa – znów bez Steinmana – przeszły bez echa.

7679102016 001


Frontman
Niezależnie od pracy w studiu i na planach filmowych, Meat Loaf często koncertuje. Wkłada w występy dużo energii, co czasami prowadzi do nieoczekiwanych zdarzeń. W trakcie tournée promującego „Bat Out Of Hell” przeforsował głos. W 1978 roku w Toronto złamał na scenie nogę i potem kilka razy musiał śpiewać, siedząc na wózku inwalidzkim. Najwyraźniej Kanada jest dla niego pechowa, bo z kolei w czerwcu w Edmonton zasłabł przy mikrofonie z powodu odwodnienia. Ogólnie jednak jest w dobrej formie, jeśli nie liczyć bólów pleców, na które narzeka w licznych ostatnio wywiadach, promujących najnowszy album.
On i Steinman niedawno znów się spotkali, by przygotować materiał na jeszcze jedną wspólną sesję. Podobno już ostatnią, jak mówi piosenkarz, bo jego głos wyraźnie się pogorszył, tracąc siłę i dawny blask.

7679102016 001


„Braver Than We Are”
Trzynasty krążek Meat Loafa – zarazem czwarty w jego dyskografii, na którym wszystkie kompozycje napisał Steinman – nosi tytuł „Braver Than We Are”. „Postanowiliśmy zrobić coś zupełnie innego – twierdzi piosenkarz. – (Album) jest złożony. Chciałem, by brzmiał jak symfonia, bez podziału na utwory. Jednak ze względu na wymagania portali muzycznych trzeba było podziały wprowadzić.”
Wyznaje, że tym razem w studiu przeistoczył się w 19-latka, bo w tym właśnie wieku Steinman napisał część utworów. Potem piosenki długo przeleżały gdzieś w ukryciu, nim autor wreszcie je odkurzył i dopracował. Tylko nieliczne kompozycje powstały niedawno.
Czy trzynastka nie przeszkodzi albumowi w zdobyciu popularności – trudno powiedzieć. Meat Loaf, nie do końca serio, mówi, że zna przepis na odbiór płyty: „Kupujesz, słuchasz raz, potem cztery razy dziennie. Wreszcie uznajesz, że jest genialna”.
Czy rzeczywiście? Od września krążek „Braver Than We Are” jest dostępny w sklepach, więc łatwo się przekonać.

7679102016 001



Studyjna dyskografia:
Stoney & Meatloaf (1971)
Bat Out of Hell (1977)
Dead Ringer (1981)
Midnight at the Lost and Found (1983)
Bad Attitude (1984)
Blind Before I Stop (1986)
Bat Out of Hell II: Back into Hell (1993)
Welcome to the Neighbourhood (1995)
Couldn't Have Said It Better (2003)
Bat Out of Hell III: The Monster Is Loose (2006)
Hang Cool Teddy Bear (2010)
Hell in a Handbasket (2011)
Braver Than We Are (2016)

7679102016 001



Grzegorz Walenda
Źródło: HFM 10/2016

Pobierz ten artykuł jako PDF