HFM

To już nie czasy szkolne i latem trzeba popracować. I choć niewiele da się załatwić, bo albo „sezon ogórkowy”, albo „urlop kontrahentów”, to na posterunku meldować się trzeba. A skoro nie ma wyjścia, to trzeba też jakoś sobie radzić. Z pomocą przyjdzie nie tylko chłodny napój, klimatyzacja i wieczorne kino, ale również wspaniała muzyka, która świetnie pasuje do lata w mieście.

Kiedy znajdziemy się w plenerze, od razu przypominamy sobie sens i zasadność lata. Nieistotne, czy będzie to plaża nad Bałtykiem, czy na Karaibach. Nie ma znaczenia, czy chodzi o weekend nad jeziorem, tydzień na działce czy miesiąc w mglistych górach. Ten czas należy do nas i musimy go wykorzystać w 100 %. Najlepiej z dobrą muzyką.

Kiedy kilka lat temu na tych łamach publikowaliśmy obszerny esej o Feliksie Nowowiejskim („Hi-Fi i Muzyka” 3/2009), nie sposób było zdobyć nagranie „Quo vadis”, a cóż dopiero usłyszeć to dzieło na żywo. I oto w listopadzie 2016 odbył się koncert w Warszawie, a wkrótce potem – nagranie, dokonane trochę wcześniej, z tymi samymi wykonawcami, w olsztyńskiej filharmonii.

Serce rośnie u progu lata. Czego byśmy nie robili i jak wielu zobowiązań nie mieli – o tej porze roku świat zawsze lekko zwalnia. Siłą rzeczy, mamy więcej czasu na sublimowanie zmysłowości i celebrowanie dobrej muzyki.

Niektórzy z nas wkrótce wyruszą na coroczne eskapady. Pamiętajmy, że przekręcenie kluczyka w stacyjce to już początek wakacji. Nie traktujmy podróży jako zła koniecznego. Cieszmy się krajobrazami i wzbogaćmy je pięknymi, pasującymi do okoliczności dźwiękami.

Zbigniew Preisner – dla jednych „ojciec chrzestny Piotra Rubika”, dla innych – objawienie i najwybitniejszy polski kompozytor. Dla nas – istotny artysta z kręgu rodzimej kultury, swobodnie operujący międzynarodowymi, uniwersalnymi środkami wyrazu. Swego czasu docenił go nie tylko znakomity reżyser Krzysztof Kieślowski, ale także David Gilmour z grupy Pink Floyd. Takie rzeczy nie dzieją się przypadkiem.