Wciąż szukać i coś znaleźć
- Kategoria: Książki
O książce „Poszukiwanie. Jerzy Artysz w rozmowie z Aleksandrem Laskowskim i Sylwią Wachowską”
Cztery ręce, dwie batuty – Wodiczko i Wit
- Kategoria: Książki
Nieustannie na tych łamach zadajemy sobie pytanie: „Jak pisać o muzyce” i nieustannie dochodzimy do wniosku, że istota muzyki pozostaje fenomenem nieuchwytnym dla słowa. Można omawiać budowę utworu, genezę jego powstania i kontekst funkcjonowania. Można się zastanawiać nad tempem czy dynamiką interpretacji, lecz im bliżej samego dźwięku, brzmieniowej konkretyzacji partytury – tym bardziej bezsilne staje się pióro.
Kiedy Polskie Wydawnictwo Muzyczne rok temu startowało z serią „Małe monografie”, recenzenci zadawali pytanie: dla kogo właściwie są te książki? Kieszonkowy format, nieduża objętość, brak ilustracji, potoczysta narracja, unikanie żargonu muzykologicznego, niewygórowana cena – te cechy wskazują na popularny i popularyzujący charakter publikacji.
Witold Rudziński – z pamięci, ku pamięci Teresa Bochwic: „W rytmie Polski. Witold Rudziński – życie twórcy (1913-2004)”
- Kategoria: Książki
„Wiesz, nie można pisać cały czas do szuflady.”
Witold Rudziński w rozmowie z córką Teresą
W malowniczej wiosce Rasztów pod Wołominem na Mazowszu miał swój dom letniskowy Witold Rudziński (1913-2004) – kompozytor, pedagog i publicysta muzyczny. Jego córka Teresa Bochwic, zwana „Nutką”, dziennikarka, która letnie miesiące także spędzała w Rasztowie, wpadła na pomysł, aby zarejestrować na magnetofonie wspomnienia ojca, a potem spisać je, zredagować i wydać w formie książki.
„Nie zasiadłam do tej książki z intencją odbrązawiania Szymanowskiego, bo wydawało mi się, że z grubsza znam jego biografię i po prostu uważałam, że może być interesująca. Ale nagle okazało się, że wszystko trzeba weryfikować, a czasami dojście do prawdy wymaga nieomal detektywistycznego zacięcia” – mówiła Danuta Gwizdalanka w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej”.
Ucho. Otwarte 24 h
- Kategoria: Książki
„Żadna inna forma sztuki nie wiąże ludzi w sposób tak mocny z granicami rozumu, żadna nie jest w stanie tak mocno, tak intensywnie wytwarzać ludzkich i nie-ludzkich wspólnot, wreszcie żadna nie prowadzi tak daleko w głąb cielesności i w głąb reguł kierujących ludzkim rozumem” – tak pisze o muzyce Jakub Momro w książce „Ucho nie ma powieki”.
Więcej artykułów…
- Krystyna Juszyńska: „Miłosz Magin. Pianista, kompozytor, pedagog”
- Barany i jazz Witold Wnuk: „Jazz w Piwnicy pod Baranami”
- Każdy mówi o muzyce - Danuta Gwizdalanka: „Symfonia na 444 głosy”
- Moniuszkowskie wykopki i odwierty Magdalena Dziadek: „Podróż przez dźwięki. Śladami Stanisława Moniuszki”
- Muzyka? Na prawo
Strona 2 z 5
