Fenommedia 2009
Interpretacja: 
Realizacja:
Fenommedia jest znana głównie z promocji nagrań znakomitego duetu braci Olesiów. Tym razem jednak mamy do czynienia z płytą nagraną przez przyjaciela rodzeństwa – pianistę Mateusza Kołakowskiego.
To też nie do końca prawda, bo co najmniej równorzędną postacią jest tu znakomity saksofonista (grający też na flecie) Dave Liebman. Obaj ponoć byli w stałym kontakcie od mniej więcej 2003 roku i kiedy Mateusz pojawił się w 2008 w Nowym Jorku, w sposób naturalny zrodził się pomysł wspólnego koncertu. Ten zarejestrowany na płycie miał miejsce w niewielkim Jazz Standard – miejscu sprzyjającym intymnej i bezpośredniej interakcji.
Z wyjątkiem jednej swobodnej improwizacji wszystkie utwory to standardy jazzowe. To naturalne – są rodzajem lingua franca, wspólnego języka, umożliwiającego porozumienie instrumentalistów, którzy wcześniej ze sobą nie grali. Jednak tu porozumienie nastąpiło na znacznie wyższym poziomie. Słychać, że muzycy nadają na tych samych falach. Nawet tak nobliwe tematy, jak „Body and Soul”, stają się jedynie punktem wyjścia do dalekich wycieczek improwizacyjnych.
Często zapuszczają się na terytoria kontrolowanego free, co dobitnie świadczy o tym, że czują się na scenie pewnie i wiedzą, czego mogą się po sobie spodziewać. Grać w ten sposób z Liebmanem potrafi naprawdę niewielu.
Autor: Marek Romański
Źródło: HFiM 11/2010
